نشانه برادرى ، وفادارى در سختى و آسايش است
اَلإخاءُ الوَفاءُ فِي الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ
بحارالأنوار ، ج 75 ، ص 114
|
|
از آن حضرت سؤال شد : زهد چيست ؟ فرمود : رغبت به تقوي و بي رغبتي به دنيا
قيلَ لَهُ - عَلَيهِ السَّلام - مَا الزُّهد ؟ قالَ : اَلرَّغبَةَ فِي التَّقوي وَالزّهادَةَ فِي الدُّنيا ي
(تحف العقول،ص 227)
|
|
چون شخص پيروز در طلب مکوش، و چون انسان تسليم شده به قَدَر اعتماد مکن [بلکه با تلاش پيگير و اعتماد و توکل به خداوند، کار کن].
لا تُجاهِدِ الطَّلَبَ جِهادَ الغالِبِ وَ لا تَتَّکل عَلَى القَدَرِ إِتَّکالَ المُستَسلَمِ.
(تحف العقول ، ص 236 )
|
|
هر كس خدا را بندگى كند، خداوند همه چيز را بنده او گرداند
مَن عَبَدَ اللّهَ عَبَّدَ اللّهُ لَهُ كُلَّ شَىءٍ
تنبيه الخواهر و نزهة النواظر ، ج 2 ، ص 108
|
|
انسان تا وعده نداده ، آزاد است . اما وقتي وعده ميدهد زير بار مسؤوليت ميرود ،و تا به وعدهاش عمل نکند رها نخواهد شد .
المسؤول حر حتي يعد ، ومسترق المسؤول حتي ينجز.
(بحار الانوار،ج78،ص113)
|
|
خيري که هيچ شري در آن نيست ، شکر بر نعمت و صبر بر مصيبت ناگوار است .
الخير الذي لا شر فيه ، الشکر مع النعمة والصبر علي النازلة .
(تحف العقول ، ص 237)
|
|
تعجب ميکنم از کسانيکه در غذاي جسم خود فکر ميکنند ولي در امور معنوي و غذاي جان خويش تفکر نميکنند.
عجبت لمن يتفکر في مأکوله کيف لا يتفکر في معقوله
(بحار الانوار،ج1،ص218)
|
|
خردمند به کسى که از او نصيحت مى خواهد، خيانت نمى کند.
لايغش العاقل من استنصحه
(تحف العقول ص ???)
|
|
هرگاه مستحبّات به واجبات زيان رساند [و مانع انجام دادن فرايض شود]، آنها را ترک کنيد
إذا أضَرَّتِ النَّوافِلُ بِالفَريضَةِ فَارفَضوها
(تحف العقول، ص 236)
|
|
نه پاکدامنى، روزى را از انسان دور مى کند و نه حرص، روزى زياد مى آورد؛ چون روزى قسمت شده است و حرص زدن باعث مبتلا شدن به گناهان مى شود.
لَيسَتِ العِفَّةُ بِدافِعَةٍ رِزقاً وَ لَا الحِرصُ بِجالِبٍ فَضلاً فَاِنَّ الرِّزقَ مَقسومٌ وَ استِعمالُ الحِرصِ استِعمالُ المَآثِمِ؛
(تحف العقول، ص 234)
|
|
| هر روزه داري هنگام افطار يک دعاي اجابت شده دارد . پس در اولين لقمه افطار بگو: به نام خدا ، اي خدايي که آمرزش تو فراگير و وسيع است ، مرا ببخش |