اگر همه مردم مسيري را انتخاب کنند و در آن گام نهند ، من به راه کسي که تنها خدا را خالصانه مي پرستد خواهم رفت
لو سلک الناس واديا شعبا لسلکت وادي رجل عبد الله وحده خالصا
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 245)
|
|
شب زنده دارى، خواب را شيرينتر و گرسنگى، غذا را لذت بخشتر مى کند.
اَلسَّهَرُ اَ لَذُّ لِلمَنام وَ الجوعُ يَزيدُ فى طيب الطَّعام.
تنبيه الخواطر، ص 141، ح 18.
|
|
خودپسندى، آدمى را از دانشجويى باز مىدارد و بهناسپاسى وانكار حق مىخواند
العُجبُ صارِفٌ عَن طَلَبِ العِلمِ ، داعٍ إلَى الغَمطِ والجَهلِ
بحار الأنوار، ج 69، ص 199
|
|
هر كه تمامت دوستى خود را براى تو فراهم آورد ، تو نيز تمامت طاعت خود را برايش فرآهم آور
مَن جَمَعَ لَكَ وُدَّهُ ورَأيَهُ فَاجمَع لَهُ طاعَتَكَ
تحف العقول ، ص 483
|
|
حسرت كوتاهى كردن را با پيشه كردن دور انديشى ، ياد كن
اُذكُر حَسَراتِ التَّفريطِ بِأخذ تَقديمِ الحَزمِ
بحار الأنوار ، ج 75 ، ص 370
|
|
هر كه بذر خوبى بكارد ، شادمانى بدرود و هر كه تخم بدى بيفشاند ، پشيمانى مىدرود .
مَن يَزرَع خَيراً يَحصُد غِبطَةً و مَن يَزرَع شَرّاً يَحصُد نَدامَةً ؛
بحار الأنوار ، ج 75 ، ص 373
|
|
اعتبار مردم در دنيا به مال است و در آخرت به عمل.
اَلنّاسُ فِى الدُّنيا بِالاَموالِ وَ فِى الآخِرَةِ بِالاَعمالِ
(بحارالأنوار، ج 78، ص 368، ح3)
|
|
(خطاب به يکي از اهالي ري)بدان که اگر قبر عبد العظيم در شهر خودتان را زيارت کنى، همچون کسى باشى که حسين بن على (ع) را زيارت کرده باشد.
أمّا إنّک لَو زُرتَ قَبرَ عَبدِ العَظيمِ عِندَکم لَکنتَ کمَن زارَ الحُسَينَ بنَ عَلِيِّ (ع)
(ميزان الحکمه، ح 7984 )
|
|
به راستى که حرام، افزايش نمىيابد و اگر افزايش يابد، برکتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشهاى به سوى آتش خواهد بود.
اِنَّ الحَرامَ لا ينمى وَ اِن نَمى لا يبارَک لَهُ فيهِ وَ ما اَنـفَقَهُ لَم يؤجَر عَلَيهِ وَ ما خَلَّـفَهُ کانَ زادَهُ اِلَى النّار
(کافى، ج 5، ص 125، ح 7)
|
|
هر که بر طريق خداپرستي محکم و استوار باشد ، مصائب دنيا بر وي سبک آيد ، گر چه تکه تکه شود .
من کان علي بينة من ربه هانت عليه مصائب الدنيا و لو قرض و نشر
(تحف العقول ، ص 511)
|
|
فروتني در آن است که با مردم چنان کني که دوست داري با تو چنان باشند .
التواضع أن تعطي الناس ما تحب أن تعطاه
(المحجة البيضاء ، ج 5 ، ص 225 )
|
|
نارضايتي پدر و مادر ، کم تواني را به دنبال دارد و آدمي را به ذلت مي کشاند .
العقوق يعقب القلة و يؤدي الي الذلة
(مسند الامام الهادي ، ص 303 )
|
|
از اين کار خودداري کن که تملق بسيار، بدگماني به بار آورد و اگر برادر مؤمنت مورد اعتماد تو واقع شد، از تملق او دست بردار و حسن نيت نشان ده.
أقبل علي شأنک، فإن کثرة الملق يهجم علي الظنة، و اذا حللت من أخيک في محل الثقة فاعدل عن الملق الي حسن النية.
(مسند الامام الهادي، ص 302)
|
|
با مقدم داشتن دورانديشي، حسرت کوتاهيها را به ياد آور.
اُذکر حَسَرَاتِ التَّفرِيطِ بِأَخذِ تَقدِيمِ الحَزمِ.
(بحارالأنوار، ج 78، ص 370)
|
|
حسد نيکوييها را نابود سازد
الحَسَدُ ماحِقُ الحَسَناة
(مسند الامام الهادي، ص302)
|