خدا در روز قيامت نسبت به حساب بندگانش به اندازه عقلي که در دنيا به آنها داده است باريک بيني مي کند
انما يداق الله العباد في الحساب يوم القيامة علي قدر ما اتاهم من العقول في الدنيا
(اصول کافي ج 1 /ص 12)
|
|
صبر کنيد برگزاردن احکام شرع و شکيبايي ورزيد در برابر دشمنتان و آماده و حاضر يراق باشيد براي امامتان که در انتظار او هستيد.
اِصبِروا عَلي اداء الفَرائضِ، وَ صابِروعَدُوُّکُم ، وَ رابِطو امامَکُمُ المُنتَظَرِِ
(غيبه النعماني، ينابيع الموده)
|
|
بنده گناه مىکند و به سبب آن، روزى از او گرفته مىشود.
اِنَّ الْعَبْدَ لَيُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيُزْوى عَنْهُ الرِّزْقُ
کافى، ج 2، ص 270، ح 8
|
|
خداوند عزوجل ، کسى را که در ميان جمع شوخى کند ، دوست دارد به شرط آنکه ناسزا نگويد
اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ يُحِبُّ المُداعِبَ فِى الجَماعَةِ بِلارَفَثٍ
کافى، ج 2، ص 345، ح 5
|
|
دانش بياموزيد که آموختن آن پاداش دارد و جستوجوي آن عبادت است.
تَعَلَّمُوا العِلمَ فَإنَّ تَعَلُّمَهُ حَسَنَةٌ، وَطَلَبَهُ عِبَادَةٌ.
بحار الأنوار، ج 78، ص 189
|
|
خوبي دنيا جز در پيوند با برادران و آشنايان نيست
مَا حَسَنَةُ الدُّنيا إلّا صِلَةُ الإخوانِ وَالمَعارِفِي
(بحار الأنوار، ج46، ص 291)
|
|
رسول خدا (ص) فرمودند: خداوند دوست مي دارد کسي را که با حيا، بردبار، پاکدامن، و باز ايستنده ي از حرام باشد
قَالَ رَسُول اللهِ (ص): إنَّ اللهَ يُحِبُّ الحَييَّ الحَلِيمَ العَفِيفَ المُتَعَفِّفَي
(جهاد با نفس، ح 257)
|
|
خداوند به وسيله تقوا بنده را حفظ مي کند از آنچه که عقلش به آن نمى رسد و کور دلى و نادانى او را بر طرف مى سازد
اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ يقى بِالتَّقوى عَنِ العَبدِ ما عَزُبَ عَنهُ عَقلُهُ وَ يجَلّى بِالتَّقوى عَنهُ عَماهُ وَ جَهلَهُ
(کافى، ج 8 ، ص 52، ح 16)
|
|
سخن طيب و پاکيزه را از هر که گفت بگيريد، اگر چه او خود، بدان عمل نکند.
خُذُوا الکلِمَةَ اطَّيبَةَ مِمَّن قالَها و إن لَم يعمَل بِها
(تحف العقول، ص391)
|
|
به مردم بگوييد بهتر از آن چيزي که مي خواهيد به شما بگويند.
قُولُوا لِلنّاسِ أحسَنَ ما تُحِبُّونَ أن يقالَ لَکم.
(محاضرات ج 1 ص 251)
|
|
بالاترين عبادت، عفت شکم و شهوت است
افضل العبادة عفة البطن و الفرج
(تحف العقول، ص 296)
|
|
خدا را نشناخته آن که نافرماني اش کند
ما عَرَفَ اَللهَ مَن عَصاهُ.
(تحف العقول ص294)
|
|
هيچ بنده اي عالم نباشد تا اينکه به بالا دست خود حسد نبرد و زير دست خود را خوار نشمارد.
لا يکونُ اَلعَبدُ عالِماً حَتّي لا يکونَ حاسِداً لِمَن فَوقَهُ و لا مُحَقِّراً لِمَن دُونَهُ.
(تحف العقول ص293)
|
|
فضيلتي چون جهاد نيست ، و جهادي چون مبارزه با هواي نفس نيست
لا فَضيلَةَ کالجِهادِ ، ولا جِهادَ کمُجاهَدَةِ اَلهَوي
(تحف العقول ص 286)
|
|
خداوند عزوجل به وسيله تقوا، انسان را از آنچه عقلش به آن نمىرسد، حفظ مىكند و كوردلى و نادانى را از او دور مىنمايد.
اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ يَقى بِالتَّقْوى عَنِ الْعَبْدِ ما عَزُبَ عَنْهُ عَقْلُهُ وَ يُجَلّى بِالتَّقْوى عَنْهُ عَماهُ وَ جَهْلَهُ
كافى، ج 8، ص 52، ح 16
|
|
اسلام بر پنج پايه استوار شده است: نماز، زكات، روزه، حج و ولايت و به هيچ چيز به اندازه آنچه در روز غدير به ولايت تاكيد شده، ندا نشده است.
بني الاِسلام علي الخَمس الصَلوة و الزَكوة و الصَوم و الحَج و الوِلايَةو لَم يناد بشىء ما نُودى بِالوِلاية يوم الغَدير
كافى 2، 21، ح 8
|
|
هر مؤمني محافظت برنمازش نمايد، و او را در وقتش به جا آورد، از انسانهاي غافل شمرده نمي شود.
ايما مؤمن حافظ علي الصلوات المفروضة فصلاها لوقتها فليس هذا من الغافلين
( وسائل الشيعه ، ج 3، ص 79 )
|
|
ظلم در دنيا همان ظلمتها و تاريکي هاي آخرت است.
الظُلمُ فِي الدُّنيَا هُوَ الظُلُمَاتُ فِي الاَخِرَه.
(جهاد با نفس، ح 733)
|
|
کسي که از روي بي ميلي ،بدون عذر و علت نمازجماعت را که اجتماع مسلمانان است ترک کند، نمازي براي او نيست.
من ترک الجماعة رغبة عنها و عن جماعة المسلمين من غير علة فلا صلاة له
(امالي شيخ صدوق،ص290)
|
|
دانشمندي که از علمش سود برند ، از هفتاد هزار عابد بهتر است .
عالم ينتفع بعلمه افضل من سبعين الف عابد
(بحارالانوار،ج75 ،ص173)
|
|
بهترين چيزي را که دوست داريد درباره شما بگويند ، درباره مردم بگوييد.
قولوا للناس احسن ما تحبون ان يقال لکم
(بحارالانوار،ج65،ص152)
|
|
هيچ کس از گناهان سالم نمي ماند ، مگر اينکه زبانش را نگه دارد.
لا يسلم احد من الذنوب حتي يخزن لسانه
(بحارالانوار،ج75،ص178)
|
|
نزديکترين و سريعترين طاعت در ثواب ، پيوند با خويشان است.
ان اعجل الطاعه ثوابا لصله الرحم
(تحف العقول،ص303)
|
|
لبخند آدمى به روى برادر ديني اش حسنه است
تَبَسُّمُ الرَّجُلِ في وَجهِ أخيهِ المُؤمِنِ حَسَنَةٌ
مشكاة الأنوار ، ص 316
|
|
هيچ قطره اي در نزد خداوند عزوجل دوست داشتني تر و محبوب تر از قطره ي اشکهايي که در تاريکي شب و از خوف خدا با اخلاص کامل ريخته مي شود نيست.
ما مِن قَطرَةٍ احَبَّ الي اللهِ عَزَّوَجَلَّ مِن قَطرَةٍ دُمُوعٍ في سََوَادِ اللَّيلِ مَخَافَةً مِنَ اللهِ لا يُرادُ بِها غَيرُهُ
(جهاد با نفس، ح 137 )
|
|
خداوند اهل مدارا است و مدارا را دوست دارد
اِنَّ اللهَ رَفيقٌ يُحِبُّ الرِّفقَ
(جهاد با نفس، ح 283)
|
|
چه نيکوست نيکي ها بعد از بديها و چه زشت است بديها پس از نيکي ها
مَا اَحسَنَ الحَسَنَاتِ بَعدَ السَّيِّئاتِ وَ مَا اَقبَحَ السَّيِّئاتِ بَعدَ الحَسَنَاتِ
(جهاد با نفس، ح 880)
|
|
بردبارى لباس عالم است، پس تو خود را از آن عريان مدار.
اَلحِلمُ لِباسُ العالِمِ فَلا تَعرَينَّ مِنهُ
(کافى، ج 8، ص 55)
|
|
کسي به ولايت ما نمي رسد مگر با عمل شايسته و خودداري از گناه
لا تُنالُ وِلايَتُنا الّا بِالعَمَلِ و َ الوَرَع
(جهاد النفس،ص112)
|
|
دورترين مردم ار خداوند عزّو جل در روز قيامت سرکشانِ متکبّر هستند.
الجَبّارونَ اَبعَدُ النّاس منَ اللهِ عزُّ و جلَّ يومَ القيامَةِ
(جهادالنفس،ص254)
|
|
سخن نيک را از هر کسي ، هر چند به آن عمل نکند ، فرا گيريد .
خذوا الکلمه الطيبه ممن قالها و ان لم يعمل بها
(بحارالانوار،ج75،ص170)
|
|
هر چيزي قفلي دارد و قفل ايمان مدارا کردن و نرمي است
ان لکل شيءٍ قفلاً و قفل الايمان الرفق
(جهاد النفس، ح271)
|
|
همانا سخت ترين عبادت باز ايستادن از گناه است.
اتَّقوا اللّهَ و صُونو دينَکُم بِالوَرَع
(جهاد النفس،ح 188)
|
|
لبخند آدمى به روى برادر دينىاش حسنه است
تَبَسُّمُ الرَّجُلِ في وَجهِ أخيهِ المُؤمِنِ حَسَنَةٌ
مشكاة الأنوار ، ص 316
|
|
شيعه ما تنها كسى است كه تقوا پيشه و مطيع خداوند باشد
ما شيعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقَى اللّهَ و أطاعَهُ
تحف العقول، ص 295
|
|
حيا و ايمان به يك ريسمان پيوستهاند . چون يكى برود ، ديگرى نيز ازپىِ آن برود
اَلحَياءُ والإيمانُ مَقرونانِ في قَرَنٍ فَإذا ذَهَبَ أحدُهُما تَبِعَهُ صاحِبُهُ
الكافى، ج 2، ص 106
|
|
کبر و بزرگي نمودن(به منزله ي) مرکبي است که سوار خود را به سوي آتش مي برد.
الکِبرُ مَطَايَا النَّارِ
(جهاد با نفس، ح 578 )
|
|
کسي که خشمش را از مردمان باز دارد خداوند نيز در روز قيامت عذابش را از او باز مي دارد
مَن کَفَّ غَضَبَهُ عن النّاس کَفَّ اللهُ عنهُ عَذابَ يومَ القِيامة
(جهادالنفس،ح532)
|
|
هر که خدا را، آنگونه که سزاوار اوست، بندگى کند، خداوند بيش ازآرزوها و کفايتش به او عطا مى کند.
من عَبَد الله حق عبادته آتاه الله فوق امانيه و کفايته
(بحارالانوار،ج??ص???)
|
|
خداوند عزوجل کسي را که در ميان جمع ، بدون ناسزاگويي شوخي کند ، دوست دارد .
ان الله عزوجل يحب المداعب في الجماعه بلا رفث
(کافي،ج2،ص663)
|
|
همانا خداوند انسان با حيا و بردبار را دوست دارد.
إنَّ اللهَ يُحِبُّ الحَييَّ الحَليمَ.
(جهاد با نفس، ح259 )
|
|
با راست کردارى، خود را براى خدا بياراى
تَزَين للَّهِِ بِالصِّدقِ فِي الاعمالِ
(تحف العقول، ص 285 )
|
|
در کار خود، [فقط] با کسانى مشورت کن که از خدا مي ترسند
اِستَشِر في أمرِک الَّذينَ يخشَونَ اللَّهَ
(تحف العقول، ص 293)
|
|
با هواي نفساني خود مبارزه کن همانگونه که با دشمنت مبارزه مي کني
جَاهِد هَوَاکَ کَمَا تُجَاهِدُ عَدُوَّک.
(عيون اخبار الرضا2،ص51)
|
|
پشيماني از گناه براي توبه کافي است
کَفَي بالنَّدَم تَوبَهً.
(جهاد النفس ح 770)
|
|
هر كس به خدا توكل كند، مغلوب نشود و هر كس به خدا توسل جويد، شكست نخورد.
مَن تَوَكَّلَ عَلَى اللّهِ لايُغلَبُ وَمَنِ اعتَصَمَ بِاللّهِ لايُهزَمُ
جامع الأخبار ص322
|
|
هيچ چيز نزد خداوند عزّوجلّ محبوبتر ازعملى نيست كه بر آن مداومت شود ؛ هر چند اندك باشد.
ما مِن شَيءٍ أحَبَّ إلَى اللّهِ عَزَّوجلَّ مِن عَمَلٍ يداوَمُ عَلَيهِ ، وإن قَلَّ
الكافي : ج 2 ، ص 82 ، ح 3
|
|
صبر بر دو گونه است: صبر بر بلا که نيکو و زيباست و برترين اين دو قسم پرهيز نمودن از حرامهاي الهي است.
الصَّبرُ صَبرانِ: صَبرٌ عَلي البَلاءِ حَسَنٌ جَميلٌ وَ أفضَلُ الصَّبرَين الوَرَعُ عَن المَحارم.
(جهاد با نفس ،ح 163)
|
|
هيچ عبادتي در نزد خدا برتر از ترک شهوات شکم و فرج نيست.
مَا مِن عِبَادَة أفضَلَ عِندَ اللهِ مِن عِفَّةِ بَطن وَ فَرج.
(جهاد با نفس ، ح205 )
|
|
هر که خوش نيت باشد ، روزي اش افزايش مي يابد .
من حسنت نيته ، زيد في رزقه
(بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج 75 ، ص 175)
|
|
دوستي قلبي برادرت را از اندازه دوستي قلبي خودت نسبت به او بفهم.
اعرف الموده في قلب اخيک بما له في قلبک
(تحف العقول ، ص 304)
|
|
چيزي با چيزي نياميخته است که بهتر از حلم با علم باشد.
ما شيب شي ء بشي ء احسن من حلم بعلم
(بحارالانوار ، دار احياء التراث العربي ، ج 75 ، ص 172 )
|
|
اسلام بر پنج چيز استوار است، برنماز و زكات حج و روزه و ولايت (رهبرى اسلامى).
بنى الاسلام على خمسة اشياء، على الصلوة و الزكاة و الحج و الصوم و الولايه.
فروع كافى، ج 4 ص 62، ح 1
|
|
کسي که برايش مدارا تقسيم شده ايمان براي وي تقسيم گرديده
مَن قُسِمَ لَهُ الرَّفقُ قَسِمَ لَهُ الإيمانُي
(جهاد با نفس، ح 272)
|
|
دعا ، قضا را ـ گر چه حتمى و قطعى شده باشد ـ بر مىگرداند حضرت [براى تشبيه و بيان قضاى محتوم] انگشتانش را به هم چسباند
الدُّعاءُ يَرُدُّ القَضاءَ ، وَقَد اُبرِمَ إبراما ـ وَضَمَّ أصابِعَهُ ـ
الكافي : ج 2 ، ص 470 ح 6
|
|
باتقواترين مردم، كسى است كه در آنچه به نفع يا ضرراوست،حق رابگويد.
اَتقَى النّاسِ مَن قالَ الحَقَّ فيما لَهُ وَعَلَيهِ؛
نهج الفصاحه
|
|
خداوند (در روز قيامت) از بندگانش به مقدار عقلى كه به آنها داده بازخواست خواهد كرد.
إنَّ اللّه تَبارَكَ وَتَعالى يُحاسِبُ النّاسَ عَلى قَدر ما آتاهُم مِنَ العُقُولِ فِى الدُّنيا
غررالحكم جلد2 - حديث3260
|
|
مذاهب گوناگون شما را از راه به در نبرد، به خدا سوگند، شيعه ما نيست مگر كسى كه از خداوندعزّوجلّ اطاعت كند.
لا تَذهَب بِكُمُ المَذاهِبُ ، فوَاللّهِ ما شِيعَتُنا إلاّ مَن أطاعَ اللّهَ عَزَّوجلَّ
الكافي : ج 2 ، ص 73 ، ح 1
|
|
حريص به دنيا، همانند كرم ابريشم است كه هر چه بيشتر دور خود مى تند، خارج شدن از پيله بر او سختتر مى شود، تا آنكه از غصه مى ميرد.
مَثَلُ الْحَريصِ عَلَى الدُّنْيا مَثَلُ دودَةِ القَزِّ: كُلَّمَا ازْدادَتْ مِنَ القَزِّ عَلى نَفْسِها لَـفّـا كانَ أَبْعَدَ لَها مِنَ الْخُروجِ حَتّى تَموتَ غَمّا
كافى، ج 2، ح 7
|
|
هر چيزي بهاري دارد و بهار قرآن ماه رمضان است
لِکلِّ شَيءٍ رَبِيعٌ، وَرَبِيعُ القُرآنِ شَهرُ رَمَضَانَ
کافي، ج2 ، ص 630
|
|
خود را در دنيا چنان منزل ده كه گويى ساعتى در آن منزل دارى وسپس از آن کوچ مي کني
فَانزِل نَفسَكَ مِنَ الدُّنيا كَمَثَلِ مَنزِلٍ نَزَلتَهُ ساعَةً ثُمَّ ارتَحَلتَ عَنهُ
بحارالأنوار، ج 75، ص 165
|
|
خدا رحمت کند بنده اي را که علم را زنده مي کند
رَحِمَ اللهُ عَبداً اِحياءَ العِلمَ
(کافي ، ج 1 ، ص 41)
|
|
کسي به ولايت ما نمي رسد مگر با عمل (شايسته) و دوري از گناه
لا تَنالُ وَلايَتُنا إلاّ بالعَمَل وَ الوَرَعي
(جهاد با نفس، ح 199)
|
|
راستي که خداوند شخص بد زبان بيهوده گوي را دشمن مي دارد
إنَّ اللهَ يُبغِضُ الفَاحِشَ المُتَفَحِّشَ
(جهاد با نفس، ح 677)
|
|
خداوند به هيچ عبادتي برتر از رعايت پاکي شکم و پاکي دامن عبادت نشده است
مَا عُبدَ اللهُ بشَيءٍ أفضَلَ مِن عِفَّةِ بَطن ٍ وَ فَرج ٍ
(جهاد با نفس، ح 207)
|
|
يکي از محبوبترين بندگان خدا در نزد خداوند کسي است که نيکوکار و بسيار توبه کننده باشد
من أحَبِّ عِبادِ اللهِ إلَي اللهِ المُحسِنُ التَّوَّابُي
(جهاد با نفس، ح 836)
|
|
پشيماني از گناهان براي توبه کفايت مي کند
کَفَي بِالنَّدَم تَوبَة
(جهاد با نفس، ح 770)
|