احادیث نقل شده از پيامبر اعظم (ص)
حضرت علي (ع) | حضرت زهرا (س) | امام حسن عسگري (ع) | امام سجاد(ع) | امام حسن (ع) |
پيامبر اعظم (ص) | امام حسين (ع) | امام صادق (ع) | امام جواد (ع) | امام مهدى (عج)
امام رضا (ع) | امام محمد باقر (ع) | امام کاظم (ع) | امام هادي(ع) |

احادیث نقل شده از پيامبر اعظم (ص)

طلب علم بر هر مسلماني واجب است، همانا خدا جويندگان علم را دوست دارد.
طلب العلم فريضة علي کل مسلم، الا ان الله يحب بغاة العلم
(اصول کافي ج 1 /باب دوم/ص 35)

بهترين ياران کسي است که ناسازگاريش اندک باشد و سازگاريش بسيار
خَيرُ الأصحابِ مَن قَلَّ شِقاقُهُ و کَثُرَ وِفاقُهُ.
(تنبيه الخواطر، ج2، ص123 )

صدقه ، خشم پروردگار را فرو مي‌نشاند.
إنَّ الصَّدَقَة َلتُطفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ
(کنزالعمال، ح161143 )

هرکس آبروي مؤمني را حفظ کند ، بدون ترديد بهشت بر او واجب می شود.
مَن رَدَّ عَن عِرضِ اَخيهِ المُسلِمِ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ اَلبَتَّةَ
(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)

عبادت هفتاد جزء است و بالاترين و بزرگترين جزء آن کسب حلال است.
اَلعِبادَهُ سَبعونَ جُزء، اَفضَلُها جُزءً طَلَبُ الحَلالِ
(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)

همانا خداوند دنيا را به آن کسي که دوست دارد و آن کسي که دوست ندارد عطا مي کند، ولي ايمان را جز به آن کسي که دوست دارد عطا نمي کند.
إنَ اللهَ يُعطِي الدُّنيا مَن يُحِب وَ مَن لايُحِب وَ لايُعطِي الايمان اِلّا مَن يُحِب
قوت القلوب، همان، ص 83.

خداى تعالى هر روز مى‏فرمايد: من پروردگار عزيز شما هستم، پس هر کس خواهان عزّت دو جهان است بايد که از خداى عزيز اطاعت کند.
إِنَّ اللّه‏َ تَعالى يَقولُ كُلَّ يَوْمٍ: أَنَا رَبُّكُمُ الْعَزيزُ، فَمَنْ أَرادَ عِزَّ الدّارَيْنِ فَلْيُطِعِ الْعَزيزَ
کنزالعمال، ح 43101

مؤمن کم خوراک است و منافق پرخور.
اَلْمُؤمِنُ يَأْكُلُ في مِعاءٍ واحِدَةٍ وَ الْمُنافِقُ يَأْكُلُ في سَبعَةِ أمْعاءٍ
وسائل الشيعه، ج 24، ص 240، ح6

عادل‏ترين مردم کسى است که براى مردم همان را بپسندد که براى خود مى‏پسندد و براى آنان نپسندد آنچه را براى خود نمى‏پسندد.
اَعدَلُ النّاسِ مَن رَضِىَ لِلنّاسِ مايَرْضى لِنَفسِهِ وَكَرِهَ لَهُمْ ما يَكْرَهُ لِنَفْسِهِ
نهج الفصاحه، ح 340

بى‏گمان خداوند متعال روزى جوياى دانش را به‏ طور ويژه ، افزون بر آنچه براى ديگران تضمين کرده ، به عهده گرفته است.
اِنَّ اللّه‏َ تَعالى قَد تَكَفَّلَ لِطالِبِ العِلمِ بِرِزقِهِ خاصَّةً عَمّا ضَمِنَهُ لِغَيرِهِ
منية المريد ، ص 160

علم ، حيات اسلام و تکيه ‏گاه ايمان است و هر کس علمى بياموزد ، خداوند پاداش او را تمام گرداند و هر کس بياموزد و عمل کند، خداوند ، تعليم دهد به او آنچه را که نمى‏داند.
اَلْعِلْمُ حَياةُ الاِْسْلامِ وَ عِمادُ الاْيمانِ وَ مَنْ عَلِمَ عِلْما اَتـَمَّ اللّه‏ُ لَهُ اَجْرَهُ وَ مَنْ تَعَلَّمَ فَعَمِلَ عَلَّمَهُ اللّه‏ُ ما لَمْ يَعْلَمْ ؛
نهج الفصاحه، ح 2019

کسى از شما حق ندارد از هيچ يک از يارانم چيزى به من بگويد ، زيرا دوست دارم در حالى که چيزى از شما در دلم نيست به سويتان بيايم.
لا يُـبَلِّغُنى اَحَدٌ مِنْكُم عَنْ اَحَد مِن اَصحابى شَيئا، فَاِنّى اُحِبُّ اَنْ اَخْرُجَ اِلَيكُم و اَنَا سَليمُ الصَّدر
مکارم الاخلاق، ص 17

من پيامبر نشده‏ام که لعن و نفرين کنم ، بلکه مبعوث شده‏ام تا مايه رحمت باشم.
اِنّى لَم اُبعَث لَعّانا وَ اِنّما بُعِثتُ رَحمَةً
کنزالعمال ، ح 8176

عيادت کننده بيمار ، در برکت فرو مى‏رود و چون نزد بيمار بنشيند ، در آن غوطه‏ ور مى‏شود.
عائِدُ المَريضِ يَخوضُ فِى البَرَكَةِ فَاِذا جَلَسَ انغَمَسَ فيها
کنزالفوائد، ج 1، ص 178

هر کس بد اخلاق باشد، خودش را عذاب مي‏دهد و هر کس غم و غصه ه‏ايش زياد شود، تنش رنجور مي ‏گردد.
مَن ساءَ خُلقُهُ عَذَّبَ نَفسَهُ وَ مَن كَبُرَ هَمُّهُ سَقُمَ بَدَنُهُ
نهج الفصاحه، ح 3002

عقل در دل، همانند چراغ در ميان خانه است
مَثَلُ العَقلِ فِى القَلبِ كَمَثَلِ السِّراجِ فى وَسَطِ البَيتِ
علل الشرايع، ص 98

پيوسته گروهى از امّت من بر دروازه‏هاى دمشق و پيرامونش و بيت المقدّس و پيرامون آن مبارزه مى‏كنند و يارى نكردن آنان ، زيانى به آنها نمى‏رساند . آنان تا روز قيامت پشتيبان حقّ‏اند .
لا تَزالُ عِصابَةٌ مِن اُمَّتي يقاتِلونَ عَلى‏ أبوابِ دِمَشقَ و ما حَولَهُ و عَلى‏ أبوابِ بَيتِ المَقدِسِ و ما حَولَهُ لايضُرُّهُم خِذلانُ مَن خَذَلَهُم ظاهِرينَ عَلَى الحَقِّ إلى‏ أن تَقُومَ السَّاعَةُ
كنز العمّال ، ح 35051

فرزندانتان را با سه خصلت تربيت کنيد: دوستي پيامبر اکرم (ص)، دوستي اهل بيت ايشان و تلاوت قرآن
أدِّبُوا أوْلادَكُمْ عَلَيَ ثَلاثٍ: حُبِّ نَبِيكُمْ، وَحُبِّ أهلِ بَيتِهِ، وَعَليَ قِرَاءَةِ الْقُرآنِ
لجامع الصغير، ج 1، ص 14

دو نعمت است كه بيشتر مردم در آنها زيانكارند : سلامت و فراغت
نِعمَتانِ مَغبونٌ فيهِما كَثيرٌ مِنَ النّاسِ : اَلصِّحَّةُ وَ الفَراغُ
الأمالى ، طوسى ، ص 526

عبادت همراه با لقمه حرام همچون ساختماني است که بر ماسه بنا شده باشد
العِبَادَةُ مَعَ أكلِ الحَرََامِ كَالبِنَاءِ عَليَ الرَّمل
بحار الأنوار، ج 84، ص 258

سزاوارترىن مردم به تهمت كسى است كه با اهل تهمت همنشىنى كند
أولَى النّاسِ بِالتُّهمَةِ مَن جالَسَ أهلَ التُّهمَةِ
الأمالى ، صدوق ، ص 73

آنچه بیش از هر چیز بر امتم بعد از خود مى‏ترسم، درآمدهاى حرام، هواپرستى پنهان و رباست
اِنَّ اَخوَفَ ما اَخافُ عَلى اُمَّتى مِن بَعدى هذِهِ المَكاسِبُ المُحَرَّمَةُ وَ الشَّهوَةُ الخَفىةُ وَ الرِّبا
بحارالانوار، ج 103، ص 54، ح 26

در كارهاى خود از نهاندارى مدد گىرىد چون هر صاحبِ نعمتى مورد حسد است
اِستَعىنُوا عَلى اُمُورِكُم بِالكِتمانِ فَإنَّ كُلَّ ذى نِعمَةٍ مَحسُورٌ
تحف العقول ، ص 48

دو نعمت است كه شكر آنها گزارده نمي شود : امنيت و سلامتى
نِعمَتانِ مَكفُورَتانِ الأَمنُ وَالعافِيَةُ
الخصال، ص 34

عبادت كردن با وجود حرام خوارى مانند ساختن بنايى است بر روى شن
اَلعِبادَةُ مَعَ أكلِ الحَرامِ كَالبِناءِ عَلَى الرَّملِ
عدّة الداعى ، ص 141

دورانديش ترين مردم كسى است كه بيش از هر كس بر خشم خويش چيره آيد
أحزَمُ النّاسِ أكظَمُهُم لِلغَيظِ
الأمالى ، صدوق ، ص 28

اى اباذر! خداوند به ظاهر و دارايى شما نمى‏نگرد ، بلكه به دلها و كردارتان مى‏نگرد
يا أباذَر! إنَّ اللَّهَ لايَنظُرُ إلى‏ صُوَرِكُم و لا إلى‏ أموالِكُم و لكِن يَنظُرُ إلى‏ قُلوبِكُم و أعمالِكُم
الأمالى، طوسى، ص 536

به آنچه به تو داده شده ، قناعت كن ، تا كار حسابرسى بر تو آسان شود
ياِقنَع بِما اُوتيتَهُ يَخِفَّ عَلَيكَ الحِسابُ
اأعلام الدين ، ص 344

از قرض گرفتن بپرهيزيد ، كه اندوه شب است و خوارى روز
ييّاكُم وَ الدَّينَ فَإِنَّهُ هَمٌّ بِاللَّيلِ و مَذَّلَةٌ بِالنَّهارِ
اعلل الشرائع ، ج 2 ، ص 527

خوش‌رويي کينه را از بين مي‌برد
حُسنُ البِشرِ يذهَبُ بِالسَّخِيمَةِي
(کافي، ج2 ، ص 103)

خوشا آنکه زيادي دارايي‌اش را انفاق کند و زبانش را از زياده‌گويي نگه‌دارد
طوُبيَ لِمَن أنفَقَ الفَضلَ مِن مالِهِ و أمسَک الفَضلَ مِن قَولِهِي
(کافي، ج2، ص 144)

هرگز خداوند کسي را به خاطر ناداني اش عزيز نگردانده و کسي را خاطر بردباري اش ذليل و خوار نکرده است
ما أعَزَّّّّ اللهُ بجَهل قَطُّ وَ لا أذَلَّ بحِلم قَطُّي
(جهاد با نفس، ح 260)

هر کس دنيايش را دوست داشته باشد به آخرت خود زيان مي رساند
مَن أحَبَّ دُنياهُ أضَرَّ باِخِرَتهي
(جهاد با نفس، ح 609)

برترين ايمان آن است که بداني خداوند همه جا با توست
أفضَلُ الإيمانِ أن تَعلَمَ أنَّ اللهَ مَعَک حَيثُ ما کنتَي
(کنزل العمال، 66)

ملاک [ارزيابى] کارها، پايان آن‌هاست
مِلاک العَمَلِ خَواتيمُهُي
(اختصاص، ص 343)

کمال نيکوکارى آن است که در نهان همان‌گونه رفتار کني، که در آشکارا
تَمامُ البِرِّ أن تَعمَلَ فِي السِّرِّ عَمَلَ العَلانِيةِي
(کنزل العمال، 5265)

از ما نيست کسى که امانت را بدان اندازه بي‌اهميت شمرد که هرگاه امانتي به او بسپرند، آن را ضايع گرداند
لَيسَ مِنَّا مَن يحَقِّرُ الأمانَةَ حتّي يستَهلِکها إذَا استَودَعَهاي
(بحار الأنوار، ج 71، ص 172)

هر دردي دوايي دارد و دواي گناهان استغفار کردن است
لِکُل دَاءٍ دَواءُ وَ دَواءُ الذُّنُوبِ الاِستِغفَارُي
(جهاد با نفس، ح 784)

فرزند آدم وقتي تن تو سالم است و خاطرت آسوده است و قوت يک روز خويش راداري ، جهانگر مباش
ابن آدم اذا اصبحت معافي في بدنک آمنا في سربک عندک قوت يومک فعلي الدنياالعفاء
(کنز العمال ، ج 3 ، ص 782)

خداوند متعال زيباست و زيبايي را دوست دارد
إنَّ اللهَ تَعَالَي جَمِيلٌ يحِبُّ الجَمَالَ
(کنز العمال، ح17166)

ايمان عبارت است از شناخت قلبي، گفتار زباني و کردار با اعضا و جوارح
الايمانُ مَعرفَهٌ بالقَلبِ وَ قَولٌ باللِّسانِ وَ عَمَلٌ بالاَرکانِي
(ميزان الحکمه، ج 1، ص 301)

هرگاه انسان چهل ساله شود و خوبيش بيشتر از بديش نشود، شيطان بر پيشانى او بوسه مي ‏زند و مي ‏گويد: اين چهره ‏اى است که روى رستگارى را نمي ‏بيند
اِذا بَلَغَ الرَّجُلُ اَربَعينَ سَنَةً وَ لَم يغلِب خَيرُهُ شَرَّهُ قَبَّلَ الشَّيطانُ بَينَ عَينَيهِ وَ قالَ: هذا وَجهٌ لا يفلِحُ
( مشکاة الأنوار، ص 295)

خداوند بندگان غيرتمند خود را دوست دارد
اِنَّ اللّه‏َ يحِبُّ مِن عِبادِهِ الغَيورَ
(نهج الفصاحه، ح 752)

براى هر چيزى زکاتى است و زکات بدنها روزه است.
لکل شيئى زکاة و زکاة الابدان الصيام
(الکافى، ج 4، ص 62)

رمضان ماهى است که ابتدايش رحمت است و ميانه‏اش مغفرت و پايانش آزادى از آتش جهنم.
هو شهر اوله رحمة و اوسطه مغفرة و اخره عتق من النار.
(بحار الانوار،ج93،ص342)

دو چيز را خداوند در دنيا کيفر ميدهد : تعدي و ناسپاسي پدر و مادر.
اثنان يعلهما الله في الدنيا البغي وعقوق الوالدين.
(کنز العمال، ج 16، ص 462، ح 45458)

همه خوبي ‏ها با عقل شناخته مي شوند و کسى که عقل ندارد، دين ندارد
ادعوا الله و اََنتم موقنون بالاجابة واعلموا اَنَّ الله لا يستجيبُ دعاء من قَلب غافل لاه.
تحف العقول، ص 54

صدقه بلا را برطرف مى‏کند و مؤثرترينِ داروست. همچنين، قضاى حتمى را برمى‏گرداند و درد و بيمارى‏ها را چيزى جز دعا و صدقه از بين نمى‏برد.
اَلصَّدَقَةُ تَدْفَعُ البَلاءَ وَ هِىَ اَنـجَحُ دَواء وَ تَدفَعُ القَضاءَ وَ قَد اُبرمَ اِبراما وَ لا يَذهَبُ بِالاَْدواءِ اِلاَّ الدُّعاءُ وَ الصَّدَقَةُ
بحارالأنوار، ج 93، ص 137، ح 71

هر کس غذا بخورد و ديگرى به او نگاه کند، و به او ندهد، به دردى بى درمان مبتلا مى‏شود
مَن اَكَلَ وَ ذو عَينَين يَنظُرُ اِلَيهِ وَ لَم يُواسِهِ ابتُلى بِداءٍ لا دَواءَ لَهُ
تنبيه الخواطر، ج 1 ، ص 47

تا مى‏توانى بکوش که صبح و شب در قلبت (حتّى) قصد فريب و نيرنگ کسى نباشد؛ چرا که اين از سنّت‏هاى من است و کسى که سنّتم را زنده کند، مرا زنده کرده است و کسى که مرا زنده کند، در بهشت با من خواهد بود.
اِن قَدَرتَ اَن تُصبِحَ و تُمسى و لَيسَ فى قَلبِكَ غَشٌّ لاَِحَد فَافعَل و ذلِكَ مِن سُنَّتى و مَن أحيى سُنَّتى فَقَد اَحيانى و مَن اَحيانى کانَ مَعى فِى الجَنَّةِ
سنن ترمذى، ج 4، ص 151

هرگاه يكى از شما در خودش، يا مالش، يا برادرش، چيز جالب توجهى ديد، براى بركت يافتن آن دعا كند؛ زيرا چشم‏زخم، واقعيت دارد.
اِذا رَآى اَحَدُكُم مِن نَفسِهِ اَو مالِهِ اَو مِن اَخيهِ ما يُعجِبُهُ فَليَدعُ لَهُ بِالبَرَكَةِ فَاِنَّ العَينَ حَق
نهج الفصاحه ، ح 206

غذاى سخاوتمند، دارو و غذاى بخيل، درد است.
طَعامُ السَّخىِّ دَواءٌ وَ طَعامُ الشَّحيحِ داءٌ
بحارالأنوار ، ج 68، ص 357، ح 22

راستگويى [مايه] آرامش و دروغگويى [مايه] تشويش است.
اَلصِّدقُ طُمَأْنينَةٌ وَ الْكَذِبُ ريبَةٌ
نهج الفصاحه، ح 1864

با بركت ‏ترين زنان، كم مهريّه‏ترين آنان است
اَعظَمُ النِّساءِ بَرَكَةً اَيسَرُهُنَّ صَداقا
السنن الكبرى، ج 7، ص 235

در پى روزى و نيازها، سحر خيز باشيد؛ چرا كه حركت در آغاز روز، (مايه) بركت و پيروزى است
باكِروا طَـلَبَ الرِّزقِ وَ الحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَكَةٌ وَ نَجاحٌ
المعجم الاوسط، ج 7، ص 194

على پيشواى مؤمنان و ثروت پيشواى منافقان است.
عَليٌّ يَعسوبُ المُؤمِنينَ وَ المالُ يَعسوبُ المُنافِقينَ
الأمالى طوسى، ص 355

همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشيدن؛ مانند حيوانات.
إِنَّ الْمُؤْمِنَ هِمَّتُهُ فِي الصَّلاةِ وَالصِّيامِ وَالْعِبادَةِ وَالْمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِي الطَّعامِ وَالشَّرابِ كَالْبَهيمَةِ
تنبيه الخواطر،ج1، ص 94

تمام تقوا اين است كه آنچه را نمى ‏دانى بياموزى و بدانچه مى ‏دانى عمل كنى.
تَمامُ التَّقوى‏ اَن تَتَعَلَّمَ ما جَهِلتَ وَ تَعمَلَ بِما عَلِمتَ
تنبيه الخواطر، ج 2، ص 120

وحدت مايه رحمت ، و تفرقه موجب عذاب است
اَلجَماعَةُ رَحمَةٌ و الفُرقَةُ عَذابٌ
كنزالعمّال ، ح 20242

علامت و نشانه ايمان نمازاست .
علم الايمان الصلوة
شهاب الاخبار، ص 59

برادرم عيسى مىگفت : هر روزى ، روزى خود را مىآورد
إنَّ أخي عِيسىعليه السلام كان يقولُ : يَأتِي كُلُّ يَومٍ بِرِزقِهِ
منتخب ميزان الحكمة ، ح 6017

روز غديرخم برترين عيد امّت من است
يَومُ غَديرِ خُمٍّ أفضَلُ أعيادِ اُمَّتي
الأمالى، صدوق، ص 188

نزديك‏ترين شما به من در قيامت: راستگوترين، امانتدارترين، وفادارترين به عهد و پيمان، خوش اخلاق‏ترين و نزديك‏ترين شما به مردم است.
اَقرَبُكُم غَدا مِنّى فِى المَوقِفِ اَصدَقُكُم لِلحَديثِ وَ اَدّاكُم لِلاَمانَةِ وَ اَوفاكُم باعَهدِ وَ اَحسَنُكُم خُلقا وَ اَقرَبُكُم مِنَ النّاس
امالى طوسى، ص 229

فرزندانتان را گرامى بداريد و نكو تربيتشان كنيد
أكرِموا أولادَكُم و أحسِنوا آدابَهُم
عوالى اللآلى ، ج 1 ، ص 254

کسي که نماز خود را با جماعت و با درک تکبير اول نماز، چهل روز انجام دهد، خداوند دو برائت را براي او مقرر مي سازد: 1- برائت از آتش دوزخ .2- برائت از نفاق
من صلي اربعين يوما جماعة يدرک التکبيرة الاولي ، کتب له برائتان برائة من النار و برائة من النفاق
(بحار الانوار، ج ,88 ج 4)

خداوند متعال، به بنده‏اش در هر روز نصيحتى عرضه مى ‏کند، که اگر بپذيرد، خوشبخت و اگر نپذيرد، بدبخت مى ‏شود.
إنَّ اللّه‏َ تَعالى يعرِضُ عَلى عَبدِهِ فى کلِّ يومٍ نَصيحَةً فَإن هُوَ قَبِلَها سَعِدَ و إن تَرَکها شَقىَ.
( کنز العمّال، ح 10250)

هر کس مى ‏خواهد دعايش مستجاب و اندوهش برطرف شود، به تنگدست مهلت دهد.
مَن أَرادَ تُستَجابُ دَعوَتُهُ وَأَن تُکشَفَ کربَتُهُ فَليفَرِّج عَن مُعسِرٍ
(کنزالعمال، ج 6، ص 215، ح 15398 )

هر کس چهل روز خود را براى خدا خالص کند چشمه‏ هاى حکمت از قلب وى بر زبانش جارى مى ‏شود.
مَن أخلَصَ لِلّهِ أربَعينَ صَباحا ظَهَرَت ينابيعُ الحِکمَةِ مِن قَلبِهِ عَلى لِسانِهِ.
(نهج الفصاحه، ح 2836 )

بدترين مردم در روز قيامت کساني هستند که(در اين دنيا) از ترس شرّشان مورد اکرام و احترام واقع مي شوند.
شرُّ النّاس يَومَ القِيامَةِ الذَّينَ يُکرمُونَ اتِّقَاءَ شَرِّهِم
(جهاد با نفس، ح 673 )

هر کس که نمازش او را از فحشاء و منکر باز ندارد، هيچ بهره اي از نماز جز دوري از خدا حاصل نکرده است .
من لم تنهه صلاته عن الفحشاء و المنکر لم تزده من الله الا بعدا
(بحار الانوار، ج ,82 ص .198 شهاب الاخبار، ص 215)

هر کس تقوا روزى ‏اش شود، خير دنيا و آخرت روزى او شده است.
مَن رُزِقَ تُقىً فَقَد رُزِقَ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ
(نهج الفصاحه، ح 3015)

بدبختترين بدبختان کسي است که فقر دنيا و عذاب آخرت را با هم دارد .
ان أشقي الاشقياء من اجتمع عليه فقر الدنيا وعذاب الاخرة
(کنز العمال، ج 6، ص 470، ح 16593)

هر کس که خداوند براى او خير بخواهد، دوستى شايسته نصيب وى خواهد نمود.
مَن أرادَ اللّه‏ُ بِهِ خَيرا رَزَقَهُ اللّه‏ُ خَليلاً صالحِا
(نهج الفصاحه، ح 3064)

بلند مرتبه ‏ترين مردم نزد خداوند در روز قيامت کسى است که در روى زمين بيشتر در خيرخواهى و ارشاد مردم قدم بردارد.
إنَّ أَعظَمَ النّاسِ مَنزِلَةً عِندَاللّه‏ِ يومَ القيامَةِ أَمشاهُم فى أَرضِهِ بِالنَّصيحَةِ لِخَلقِهِ
(کافي، جلد 2، ص 208 صفحه 5)

مؤمن شوخ و شنگ است، و منافق اخمو و عصبانى.
المُؤمِنُ دَعِبٌ لَعِبٌ، وَالمُنافِقُ قَطِبٌ غَضِبٌ
(تحف العقول، ص 49 )

دخترم به اين دليل فاطمه ناميده شده است که خداوند عزّ و جل او و دوستدارانش را از آتش دوزخ به دور داشته است.
إنَّما سُمِّيت ابنَتي فاطِمَةُ لأنَّ اللَّهَ‏عزّ و عجل فَطَمَها وفَطَمَ مَن أحَبَّها مِنَ النَّار
(بحارالانوار‌، ج‌403، باب‌2، ص‌ (10

مهدي (عج) از عترت من و از فرزندان فاطمه است.
المَهدِي مِن عِترَتي مِن وُلدِ فاطِمَةَ
(بحار الأنوار، ج38، ص44)

پروردگارم، همان گونه که مرا به انجام واجبات فرمان داده، به مدارا کردن با مردم نيز فرمان داده است.
أَمَرَنى رَبّى بِمُداراةِ النّاسِ کما أَمَرَنى بِأَداءِ الفَرائِضِ.
(کافى، ج 2، ص 117، ح 4.)

قناعت مالي است که تمام شدني نيست.
القَنَاعَةُ مَالٌ لا يَنفَدُ.
(جهاد با نفس، ح 299)

پاداش نيکوکارى زودتر از هر کار خوب ديگرى مى‏ رسد و کيفر ستم و تجاوز زودتر از هر کار بد ديگرى گريبان مى ‏گيرد.
اِنَّ اَسرَعَ الخَيرِ ثَوابا البِرُّ وَ اِنَّ اَسرَعَ الشَّرِّ عِقابا البَغىُ
(خصال، ص 110، ح 81)

نيت مؤمن بهتر از عمل او، و نيت کافر بدتر از عمل اوست و هر کس مطابق نيت خود عمل مى ‏کند.
نيةُ المُؤمِنِ خَيرٌ مِن عَمَلِهِ وَ نيةُ الکافِرِ شَرُّ مِن عَمَلِهِ وَ کلُّ عامِلٍ يعمَلُ عَلى نيتِهِ
(کافى، ج 2، ص 84 ، ح 2)

همانا دينار و درهم پيشينيان شما را به هلاکت رساند و همين دو نيز هلاک کننده شماست.
انَّ الدينارَ وَ الدُّرهَمَ اَهلَکا مَن کانَ قَبلکم و هُما مُهلِکاکم.
(جهاد النفس، ص 247)

هيچ تهيدستي سخت تر از ناداني و هيچ مالي سودمندتر از عقل نيست .
لا فقر اَشد من الجهل ، لا مال اَعود من العقل .
(اصول کافي،ج1،ص30)

کسي که نماز را از وقتش تأخير بيندازد، (فرداي قيامت) به شفاعت من نخواهدرسيد
لا ينال شفاعتي من اخر الصلوة بعد وقتها
(بحارالانوار،ج،83ص20)

نشان منافق سه چيز است : 1 - سخن به دروغ بگويد . 2 - از وعده تخلف کند .3 - در امانت خيانت نمايد .
آية المنافق ثلاث : اذا حدث کذب واذا وعد اخلف واذا اؤتمن خان .
(صحيح مسلم،کتاب الايمان،ح 89)

اولين چيزي که از انسانها سؤال مي شود، نمازهاي پنج گانه است .
اول ما يسالون عنه الصلوات الخمس
(کنز العال،ج 7،حديث 18859)

بركت، با بزرگان شماست
اَلبَرَكَةُ مَعَ اَكابِرِكُم
جامع الأخبار، ص 242، ح 617

گریه مؤمن از (درون) دل اوست و گريه منافق از (ظاهر و) سرش.
بُكاءُ الْمُؤمِنِ مِنْ قَلْبِهِ وَ بُكاءُ الْمُنافِقِ مِنْ هامَّتِهِ
الجامع الصغير، ح 3156

لِخَلْقِهِ.بلند مرتبه ‏ترين مردم نزد خداوند در روز قيامت كسى است كه در روى زمين بيشتر در خيرخواهى و ارشاد مردم قدم بردارد.
إنَّ أَعْظَمَ النّاسِ مَنْزِلَةً عِنْدَاللّه‏ِ يَوْمَ الْقيامَةِ أَمْشاهُمْ فى أَرْضِهِ بِالنَّصيحَةِ
كافى، ج 2، ص 208، ح 5.

هر كس كه خداوند براى او خير بخواهد، دوستى شايسته نصيب وى خواهد نمود.
مَن أرادَ اللّه‏ُ بِهِ خَيرا رَزَقَهُ اللّه‏ُ خَليلاً صالحِا
نهج الفصاحه، ح 3064.

بازگويى نعمت‏ها ، سپاسگزارى [از آنها] است
اَلتَّحَدُّثُ بِالنِّعَمِ شُكرٌ
مسند الشهاب ، ج 1 ، ص 61

بسا لحظه‏اى هوس كه اندوهى دراز در پى دارد
ألارُبَّ شَهوَةِ ساعَةٍ أورَثَت حُزناً طَويلاً
الأمالى ، طوسى ، ص 533

مردمى از مشرق قيام مى‏كنند و زمينه حكومت مهدى را فراهم مى‏آورند
يَخرُجُ ناسٌ مِنَ المَشرِقِ فَيُوَطِّئونَ لِلمَهدِيِّ سُلطانَهُ
كنزالعمّال ، ح 38657

نماز نور مؤمن است
الصلوة نور المؤمن
( شهاب الاخبار، ص .50 نهج الفصاحه ، ص 396 )

بيكارى ، دل را سخت مى‏كند
اَلبِطالَةُ تُقِسي القَلبَ
مسند الشهاب ، ج 1 ، ص 188

هر كه حسين را دوست بدارد ، خداوند دوستدار او است
أحَبَّ اللَّهُ مَن أحَبَّ حُسَيناً
بحار الأنوار ، ج 43 ، ص 261

پيش از خريد خانه، از همسايه ، و پيش از راهى شدن، از همراه پرس و جو كنيد
اِلتَمِسُوا الجارَ قَبلَ شِراءِ الدّارِ وَ الرَّفيقَ قَبلَ الطَّريقِ
مستدرك الوسائل ، ج 8 ، ص 431

هر گاه خواستي که خداوند دارايي تو را زياد کند، زکات آن را بپرداز.
إذا أرَدتَ أن يُثرِي اللهُ ما لَکَ فَزَکِّهِ.
(بحار‌الأنوار، ج96، ص23)

اگر مدارا مخلوقي بود که ديده مي شد هيچ مخلوقي از مخلوقات خدا از او نيکوتر نبود.
لَو کَانَ الرِّفقُ خَلقاً يُريَ مَا کَانَ مِمَّا خَلَقَ اللهُ شَيءٌ اَحسَنَ مِنهُ.
(جهاد با نفس، ح 274)

مردم، کارهاى خير مى ‏کنند، ولى پاداش آنان تنها به اندازه عقلشان عطا مى ‏شود.
اَلنّاسُ يعمَلونَ بِالخَيرِ وَ اِنَّما يعطَونَ اُجورَهُم عَلى قَدرِ عُقولِهِم
(کنزالعمال، ح 7052)

ريشه هر خيرى در دنيا و آخرت يک چيز است و آن ترس از خداوند متعال است.
اِنَّ اَصلَ کلِّ خَيرٍ فِى الدُّنيا وَ الآخِرَةِ شَى‏ءٌ واحِدٌ وَ هُوَ الخَوفُ مِنَ اللّه‏ِ تَعالى
(مستدرک الوسائل، ج 11، ص 235، ح 12842)

خداوند جويندگان دانش را دوست دارد.
اِنَّ اللّه‏َ يحِبُّ بُغاةَ العِلمِ
(کافى، ج1، ص 30، ح1 )

مردم، دو گروهند: دانشمند و دانش ‏اندوز و در غير اين دو، خيرى نيست.
اَلنّاسُ رَجُلانِ: عالِمٌ وَ مُتَعَلِّمٌ وَ لا خَيرَ فيما سِواهُما
(نهج الفصاحه، ح 3145 )

سخاوتمند به خدا، مردم و بهشت نزديک است.
اَلسَّخىُّ قَريبٌ مِنَ اللّه‏ِ ، قَريبٌ مِنَ النّاسِ ، قَريبٌ مِنَ الجَنَّةِ
(بحارالأنوار، ج 73، ص 308، ح37)

هر گاه بنده‏اى هنگام خوابش، بسم اللّه‏ الرحمن الرحيم بگويد، خداوند به فرشتگان مى‏گويد: به تعداد نفس‏هايش تا صبح برايش حسنه بنويسيد
إذا قالَ العَبدُ عِندَ مَنامِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ يقولُ اللّه‏ُ: مَلائِکتى! اُکتُبُوا بِالحَسَناتِ نَفسَهُ إلَى الصَّباحِ
(جامع الأخبار، ص 42)

هر کس دوست دارد خداوند هنگام سختي‏ها و گرفتاري‏ها دعاى او را اجابت کند، در هنگام آسايش، دعا بسيار کند.
مَن سَرَّهُ أن يستَجيبَ اللّه‏ُ لَهُ عِندَ الشَّدائِدِ وَالکربِ فَليکثِرِ الدُّعاءَ فِى الرَّخاءِ
(نهج الفصاحه، ح 3023)

بدبخت‏ترين مردم پادشاهانند و خوشبخت‏ترين مردم کسى است که با مردم بزرگوار معاشرت کند.
أشقَى النّاسِ المُلوک... وَ أسعَدُ النّاسِ مَن خالَطَ کرامَ النّاسِ
(الأمالى صدوق، ص 73، ح 41)

شعبان ماه من است، و رمضان ماه خداست؛ پس هرکس در شعبان روزه بدارد، من در روز قيامت شفيع او خواهم بود.
شَعبانُ شَهري، وَرَمَضانُ شَهرُ اللهِ؛ فَمَن صامَ شَهري، کنتُ لَهُ شَفيعاً يَومَ القيامَهِ.
(بحار الأنوار، ج 97، ص 83)

خداوند دوست دارد که وقتى يکى از شما کارى انجام مى‏دهد در آن محکم ‏کارى کند.
اِنَّ اللّه‏َ يحِبُّ اِذا عَمِلَ اَحَدُکم عَمَلاً اَن يتقِنَهُ
(نهج الفصاحه، ح 726)

هر کس دوست دارد بى‏نيازترين مردم باشد، بايد به آنچه در دست خداست مطمئن‏تر باشد تا آنچه به دست خودش دارد.
مَن اَحَبَّ اَن يکونَ اَغنَى النّاسِ فَليکن بِما فى يدِ اللّه‏ِ اَوثَقَ مِنهُ بِما فى يدِهِ
(نهج الفصاحه، ح 2798)

در طلب دنيا معتدل باشيد و حرص نزنيد ، زيرا به هر کس هر چه قسمت اوست مي رسد.
أجملوا في طلب الدنيا فإن کلا ميسر لما خلق له
(کتاب التجارات،ح2133)

دو چيز را خداوند در اين جهان کيفر ميدهد : تعدي ، و ناسپاسي پدر و مادر .
اثنان يعجلهما الله في الدنيا البغي وعقوق الوالدين .
(کنز العمال ، ج 16 ، ص 462)

به کوچکي گناه نگاه نکنيد بلکه به چيزي [نافرماني خدا] که برآن جرات يافته ايد بنگريد
لا تَتظُرو الي صَغيرِ الذّنبِ ولَکَنِ نظروا الي ما اجتَرَأتُم
(جهاد النفس،ح 405)

دو چيز را خداوند در اين جهان کيفر ميدهد : تعدي ، و ناسپاسي از پدر و مادر .
اثنان يعجلهما الله في الدنيا البغي وعقوق الوالدين .
(کنز العمال،ج16،ص 462)

صدقه دادن ، از مرگِ بد باز مى‏دارد
اَلصَّدَقةُ تَمنَعُ مِيتَةَ السَّوءِ
ثواب الأعمال ، ص 140

خداوند شتاب در كار نيك را دوست دارد
إنَّ اللَّهَ يُحِبُّ مِنَ الخَيرِ ما يُعجَّلُ
الكافى، ج 2، ص 142

بركت، با بزرگان شماست.
اَلبَرَكَةُ مَعَ اَكابركُم
جامع الأخبار، ص 242، ح 617

اى گروه جوانان! ازدواج كنيد . اگر نمى‏توانيد ، روزه بگيريد كه روزه مهارِ شهوت است
يا مَعشَرَ الشَّبابِ عَلَيكُم بِالباهِ فَاِن لَم تَستَطيعوهُ فَعَلَيـكُم بِالصّيامِ فَاِنَّهُ وِجاؤُهُ
كافى ، ج 4، ص 180، ح 2

ميهمان، روزى خود را مياورد و گناهان اهل خانه را مي‏برد
اَلضَّيفُ يَنزِلُ بِرِزقِهِ وَيَرتَحِلُ بِذُنوبِ اَهلِ البَيتِ
بحارالأنوار، ج 75، ص 461، ح 14

از خنديدنِ بى تعجّب [و بى‏جا] يا راه رفتن و سخن گفتنِ بى‏ادبانه بپرهيز
ايّاكَ اَن تَضحَكَ مِن غَيرِ عَجَبٍ ، اَو تَمشىَ و تَتَـكَلَّمَ فى غَيرِ اَدَب
غرر الحكم، ح 10599

اولين چيزي که از انسانها سؤال مي شود، نمازهاي پنج گانه است
اول ما يسالون عنه الصلوات الخمس
کنز العال ، ج 7، حديث 18859

كارگزاران شما [نتيجه] اعمال شما هستند، همان گونه كه هستيد، بر شما حكومت مى‏شود
عُمّالُكُم اَعمالُكُم، كَما تَـكونونَ، يُوَلّى عَلَيكُم
شرح شهاب الاخبار، ص 260

گذشت كن از كسى كه به تو ظلم كرده ، رابطه برقرار كن با كسى كه با تو قطع رابطه كرده و عطا كن به كسى كه از تو دريغ نموده است.
اُعفُ عَمَّن ظَـلَمَكَ وَصِل مَن قَطَعَكَ وَ اَعطِ مَن حَرَمَكَ
اعلام الدين ، ص 96

فرزندانتان را به سه چيز ادب كنيد: عشق به پيامبرتان، عشق به خاندان او، و قرآن خواندن.
اَدِّبوا اَولادَكُمْ عَلى ثَلاثِ خِصالٍ : حُبِّ نَبيِّكُمْ و حُبِّ اَهْلِ بَيْتِهِ وَ عَلى قِراءَةِ الْقُرآنِ
غرر الحكم، ح 4488

با هم غذا بخوريد و پراکنده نباشيد، که برکت با جماعت است.
کلوا جَميعا وَ لا تَفَرَّقوا فَاِنَّ البَرَکةَ مَعَ الجَماعَةِ
(بحارالأنوار، ج 66، ص 349)

مردم را از دوستانشان بشناسيد، زيرا انسان با کسى رفاقت مى ‏کند که او را مى ‏پسندد.
اِختَبِرُوا النّاسَ بِاَخدانِهِم فَاِنَّ الرَّجُلَ يخادِنُ مَن يعجِبُهُ
(تحف العقول، ص 214)

نيکى و نيکوکاران را دوست بداريد. سوگند به آن که جانم به دست اوست، برکت و تندرستى، با نيکى و نيکوکاران است.
اَحِبُّو المَعروفَ وَ اَهلَهُ فَوَالَّذى نَفسى بِيدِهِ اِنَّ البَرَکةَ وَ العافيةَ مَعَهُما
(کنز العمّال، ح 15974)

نشانه توبه ‏کننده چهار است: عمل خالصانه براى خدا، رها کردن باطل، پايبندى به حق و حريص بودن بر کار خير.
اَمّا عَلامَةُ التّائِبِ فَاَربَعَةٌ: اَلنَّصيحَةُ لِلّهِ فى عَمَلِهِ وَ تَرک الباطِلِ وَ لُزومُ الحَقِّ وَ الحِرصُ عَلَى الخَيرِ
(تحف العقول، ص 20. )

بدان که راستگويى، پر برکت است و دروغگويى، شوم.
معلَم اَنَّ الصِّدقَ مُبارَک وَ الکذبَ مَشؤومٌ
(تحف العقول، ص 14. )

با هم غذا بخوريد و پراکنده نباشيد، که برکت با جماعت است.
کلوا جَميعا وَ لا تَفَرَّقوا فَاِنَّ البَرَکةَ مَعَ الجَماعَةِ
(بحارالأنوار، ج 66، ص 349. )

خداوند اصرار کنندگان در دعا را دوست دارد.
اِنَّ اللّه‏َ يحِبُّ المُلِحّينَ فِى الدُّعاءِ.
( بحارالأنوار، ج 93، ص 378 )

بخشنده ترين شما پس از من کسي است که دانشي بياموزد آنگاه دانش خود را بپراکند
اَجوَدُکُم مِن بَعدي رَجُلٌ عَلِمَ عِلماً فَنَشَرَ عِلمَهُ
(ميزان الحکمه،ح13825)

با دارايي خود نمي توانيد دل مردم را به دست بياوريد پس دلشان را با اخلاق (نيک) به دست آوريد .
انکم لن تسعوا الناس باموالکم فسعوهم باخلاقکم
(نثرالدر،ج1ص123)

برترين ايمان آن است که معتقد باشي هر کجا هستي خداوند با توست.
اَفضَلُ الإِيمانِ اَن تَعلَمَ اَنَّ اللهَ مَعَکَ حَيثُ ما کُنتَ
(کنزالعمال،ج1،ح66)

هر که با مردم چنان رفتار کند که دوست دارد آنها با او آنگونه رفتار کنند، عادل است.
من صاحب الناس بالذى يحب ان يصاحبوه کان عدلا
(کنزالفوائد،ج?ص???)

ارجمندترين مردم کسى است که آن چه را که برايش سودى ندارد رها کند.
اعظم الناس قدرا من ترک مالا يعنيه
(الامالى،صدوق،ص??)

فاطمه پاره وجود من است، هر که او را بيازارد مرا آزار داده و هر که او را خوشحال کند مرا خوشحال کرده است.
فاطمه بضعه مني فمن آذاهـا فـقـد اذاني و من احبـها فـقـد احبني
(بحارالانوار،ج43ص29)

همنشين خوب بهتر از تنهايى است و تنهايى بهتر از همنشين بد
الجليس الصالح خير من الوحدة و الوحدة خير من جليس السوء
(الامالى طوسى،ص???)

اگر خداوند بوسيله تو يک نفر را هدايت کند براي تو بهتر است از دنيا و هر آنچه در آن است
لَئِن يَهدِي اللهُ بِکَ رَجُلاً واحِداً خَيرٌ لَکَ مِنَ الدُّنيا وَ ما فِيها
(بحارالانوار،ج2ص2)

اى على! عقل چيزى است كه با آن، بهشت و خشنودى خداوند مهربان به دست مى‏آيد.
يا عَلىُّ اَلعَقلُ مَا اكتُسِبَت بِهِ الجَنَّةُ وَ طُلِبَ بِهِ رِضَى الرَّحمنِ
من لايحضره الفقيه، ج 4، ص 369، ح 5762

كمال عقل پس از ايمان به خدا، مدارا كردن با مردم است به شرط آن كه حق، ترك نشود
رَاسُ العَقلِ بَعدَ الايمانِ بِاللّه‏ِ مُداراةُ النّاسِ فى غَيرِ تَركِ حَقٍّ
تحف العقول، ص 42

هر گاه در برادر (دينى) خود سه صفت ديدى به او اميدوار باش: حيا، امانتدارى و راستگويى
إِذا رَأَيتَ مِن أَخيكَ ثَلاثَ خِصالٍ فَارجُهُ: اَلحَياءُ وَالأَمانَةُ وَالصِّدقُ
نهج الفصاحه، ح 205

هيچ فقري سخت تر از ناداني نيست و هيچ مالي سودمندتر ازعقل نيست
لا فَقرَ اشَدُّ مِنَ الجَهلِ لامالَ اَعودُ مِنَ العَقلِ
اصول کافي ج1ص30

هر كس بد اخلاق باشد، خودش را عذاب مى‏دهد و هر كس غم و غصه‏اش زياد شود، تنش رنجور مى‏گردد
مَن ساءَ خُلقُهُ عَذَّبَ نَفسَهُ وَ مَن كَبُرَ هَمُّهُ سَقُمَ بَدَنُهُ
نهج الفصاحه، ح 3002

کمال عقل پس از ايمان به خدا، مدارا کردن با مردم است به شرط آن که حق، ترک نشود.
رَاسُ العَقل بَعدَ الايمانِ باللّه‏ِ مُداراةُ النّاس فى غَير تَرک حَقٍّ.
( تحف العقول، ص 42)

مؤمن ابتدا به سلام مي کند و منافق منتظر سلام ديگران است
اَلمُؤمِنُ يبدَأُ بِالسَّلامِ وَ المُنافِقُ يقُولُ:حَتّى يبدَا بي
(کنزالعمّال، ح 778)

انسان هيچ کارى بهتر از نماز، اصلاح ميان مردم و خوش اخلاقى نکرده است.
ما عَمِلَ ابنُ آدَمَ شَيئاً اَفضَلَ مِنَ الصَّلاةِ وَ صَلاحِ ذاتِ البَينِ وَ خُلق حَسَن
(نهج الفصاحه، ح 2651 )

کسى که سه خصلت در او باشد، خداوند خير دنيا و آخرت را براى او فراهم مي کند: خشنودى به مقدرات، صبر در بلا و دعا در سختى و راحتى
ثَلاثٌ مَن کنَّ فيهِ جَمَعَ اللّه‏ُ لَهُ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ: اَلرِّضا بِالقَضاءِ وَ الصَّبرُ عِندَ البَلاءِ وَ الدُّعاءُ عِندَ الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ
(بحارالأنوار، ج 71، ص 156، ح 71)

ما پيامبران، همان‏گونه که به برپا داشتن واجبات مأمور شده‏ايم، به مدارا کردن با مردم نيز مأمور شده ‏ايم.
اِنّا اُمِرنا مَعاشِرَ الاَنبياءِ بِمُداراةِ النّاسِ، کما اُمِرنا بِاقامَةِ الفَرائِضِ
(ارشاد القلوب، ج 1، ص 115)

عصاره تقوا در اين گفته خداوند آمده است: خداوند به عدالت و نيکى فرمان مى‏دهد.
جِماعُ التَّقوى‏ فى قولِهِ تَعالى‏: «اِنَّ اللَّهَ يامُرُ بِالعَدلِ وَ الاِحسانِ»
(کافى، ج 2، ص 82 ، ح 4)

بلا براى ظالم مايه ادب، براى مؤمن آزمايش و براى پيامبران مايه ترفيع درجه و براى اوليا بزرگوارى است.
اِنَّ البَلاءَ لِلظّالِمِ اَدَبٌ وَ لِلمُؤمِنِ اِمتحانٌ وَ لِلانبياءِ دَرَجَة وَ لِلاولياءِ کرامَة
(بحار الأنوار، ج 75، ص 127، ح 9 )

بيکارى ، دل را سخت مي ‏کند
اَلبِطالَةُ تُقِسي القَلبَ
(مسند الشهاب، ج 1، ص 188 )

ترس از خداي عزوجل سر حکمت و دانايي است.
رَاسُ الحِکمَةِ مَخَافَةُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ.
(جهاد با نفس ،ح 119 )

هر کس برادر [دينى] خود را به گناهى سرزنش کند، نميرد، مگر آن‏که مرتکب آن شود.
مَن عَيرَ اَخاهُ بِذَنبٍ لَم يمُت حَتّى يعمَلَهُ
(نهج الفصاحه، ح 2920 )

صدقه دادن به خويشاوندان، هم صدقه است و هم صله رحم
اَلصَّدَقَةُ عَلَى القَرابَةِ صَدَقَةٌ وصِلَةٌ
(مسند احمد، ج 4 ،ص 17)

هرگاه ديديد که مردي باکي ندارد که چه مي گويد و چه درباره اش گفته مي شود،چنين کسي شريک شيطان است
اِذا رَاَيتُم الرَّجُل لايُبالي ما قال و لا ما قِيلَ لَهُ فَهُوَ شِرکُ الشَّيطان
(جهادالنفس،ح687)

بهترين کارها در نزد خدا نماز به وقت است ، آنگاه نيکي به پدر و مادر ، آنگاه جنگ در راه خدا .
احب الاعمال الي الله الصلاة لوقتها ثم بر الوالدين ثم الجهاد في سبيل الله .
(کنز العمال ، ج 7 ، ص 285 ، ح 18897 )

در انسان پاره گوشتى است كه اگر آن سالم و درست باشد، ديگر اعضاى بدنش هم با آن سالم مى‏شوند و هرگاه آن بيمار شود، ديگر اعضاى بدنش بيمار و فاسد مى‏گردند. آن پاره گوشت، قلب است.
فِى الاِنسانِ مُضغَةٌ اِذا هىَ سَلِمَت وَ صَحَّت سَلِمَ بِها سائرُ الجَسَدِ، فَاذا سَقِمَت سَقِمَ بِها سائرُ الجَسَدِ وَ فَسَدَ، وَ هِىَ القَل
خصال، ص 31، ح 109

انسان گناه مى‏كند، پس با آن، علمى را كه پيشتر مى‏دانسته، از ياد مى‏برد
اِنَّ العَبدَ لِيُذنِبُ الذَّنبَ فَيَنسى بِهِ العِلمَ الَّذى كانَ قَد عَلِمَهُ
عدّة الداعى، ص 197

فاطمه پاره وجود من است, هر كه او را خوشحال كند مرا خوشحال كرده و هر كه او را بيازارد مرا آزار داده. فاطمه در نزد من عزيزترين مردم است
فاطمه بضعه منى من سرها فقد سرنى و من سإها فقد سإنى, فاطمه اعز الناس على
بحارالانوار, ج43, ص23

هرگاه يكى از شما به خانه خود وارد مى‏شود، سلام كند، چرا كه سلام بركت مى‏آورد و فرشتگان با سلام دهنده انس مى‏گيرند
اِذا دَخَلَ اَحَدكُم بَيتَهُ فَليُسَلِّم، فَاِنَّهُ يُنزِلُهُ البَرَكَةَ وَ تُؤنِسُهُ المَلائِكَةُ
علل الشرايع، ج 2، ص 583، ح 23

با بركت ‏ترين زنان، كم مهريّه‏ترين آنان است.
اَعظَمُ النِّساءِ بَرَكَةً اَيسَرُهُنَّ صَداق
السنن الكبرى، ج 7، ص 235

رحمت خدا بر پدرى كه داراى دخترانى است! دختران، با بركت و دوست داشتنى‏اند و پسران، مژده آورند. دختران باقيات الصالحات (بازماندگان شايسته)اند.
رَحِمَ اللّه‏ُ اَبَا البَناتِ، اَلبَناتُ مُبارَكاتٌ مُحَبِّباتٌ وَ البَنونَ مُبَشِّراتٌ وَ هُنَّ الباقياتُ الصّالِحاتُ
مستدرك الوسائل، ج 15، ص 115، ح 17700

هر كس به نام من نامگذارى كند و بركت و خجستگى مرا اميد داشته باشد، بركت به سوى او خواهد آمد و تا قيامت (باقى) خواهد بود.
مَن تَسَمّى بِاسمى يَرجو بَرَكَتى وَ يُمنى، غَدَت عَلَيهِ البَرَكَةُ وَ راحتَ اِلى يَومِ القيامَةِ
كنزالعمّال، ح 45221

بدرستيکه خداوند تمام وجود دخترم فاطمه را لبريز از ايمان و يقين به خود گردانيده است
اِنَّ اِبنَتى فاطمه مَلَأ اللهُ قَلبَها وَ جَوارِحَها ايماناً وَ يَقيناً
بحارالانوار، ج43، ص29

هر كس در جستجوى دانش باشد تا با آن اسلام را زنده كند و مرگ او فرا رسد، در بهشت ميان او و پيامبران تنها يك درجه فاصله است.
مَن جاءَهُ المَوتُ وَ هُوَ يَطلُبُ العِلمَ لِيُحيىَ بهِ الاِسلامَ كانَ بَينَهُ وَ بَينَ الانبياء دَرَجَةٌ واحِدَةٌ فِى الجَنَّةِ
منية المريد ، ص 100

بدان كه راستگويى، پر بركت است و دروغگويى، شوم
اِعلَم اَنَّ الصِّدقَ مُبارَكٌ وَ الكِذبَ مَشؤومٌ
تحف العقول، ص 14

اگر از خدا چنانكه بايد مى‏ترسيديد، به دانشى ناب دست مى‏يافتند و اگر خدا را چنانكه بايد مى‏شناختيد، با دعايتان كوه‏ها از ميان مى‏رفتند
لَو خِفتُمُ اللّه‏َ حَقَّ خيفَتِهِ لَعَلِمتُمُ العِلمَ الَّذى لا جَهلَ مَعَهُ، وَ لَو عَرَفتُمُ اللّه‏َ حَقَّ مَعرِفَتِهِ لَزالَت بِدُعائِكُمُ الجِبالُ
كنز العمّال، ح 5881

نماز، از آيين‏هاى دين است و رضاى پروردگار، در آن است. و آن راه پيامبران است. براى نمازگزار، محبت فرشتگان، هدايت، ايمان، نور معرفت و بركت در روزى است
اَلصَّلاةُ مِن شَرائِعِ الدّينِ وَ فيها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّوَجَلَّ وَ هِىَ مِنهاجُ الاَْنبياءِ وَ لِلمُصَلّى حُبُّ المَلائِكَةِ وَ هُدىً و ايمانٌ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ بَرَكَةٌ فِى الرِّزقِ
خصال، ص 522، ح 11

هر كس به خدا توكل كند، خداوند هزينه او را كفايت مى‏كند و از جايى كه گمان نمى‏برد به او روزى مى‏دهد.
مَن تَوَكَّلَ عَلَى اللّه‏ِ كَفاهُ مَؤنَتَهُ وَرِزقَهُ مِن حَيثُ لايَحتَسِب؛
كنزالعمال ج3 ، ص 103

توكّل كردن (به خدا) بعد از به كار بردن عقل، خود موعظه است.
اَلتَّوَكُّلُ بَعدَ الكَيسِ مَؤعِظة
كنزالعمال ج3،ص103

فال بد زدن شرك‏است‏وهيچ‏كس‏ازمانيست‏مگراين‏كه‏به‏نحوى‏دستخوش فال بد زدن مى‏شود، اما با توكل، خداوند آن را از بين مى‏برد.
اَلطّيَرَةُ شِركُ وَمامِنّا إِلاّ وَلكِنَّ اللّه‏َ يُذهِبُهُ بِالتَّوَكُّلِ؛
سنن ابن ماجه ج2 ، ص1170

هرگاه بدعت‏ها در ميان امت من آشكار شد، بر عالم است كه علمش را آشكار كند و هر كس نكند، لعنت خدا بر او.
إذا ظَهَرتِ البِدعُ في اُمّتي فلْيُظهِرِ العالِمُ علمَهُ ، فمَن لَم يَفعل فعَلَيهِ لَعنةُ اللّه‏ِ
الكافي : ج 1 ، ص 54 ، ح 2

رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله گروهى را كه كشت و كار نمى‏كردند، ديدند و فرمودند: شما چه كاره‏ايد؟ عرض كردند ما توكل كنندگانيم. فرمودند: نه، شما سر باريد.
رَأى رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله قَوما لا يَزرَعونَ قالَ: ما أَنتُم؟ قالوُا: نَحنُ المُتَوَكِّلونَ، قالَ: لا، بَل أَنتُم المُتَّكِلونَ؛
مستدرك‏ الوسائل ج11، ص217

آيا از بردن نام بدکار، براى اين‏که مردم او را بشناسند، خوددارى مى ‏کنيد؟ بدکار را با اعمال و کردارش معرفى کنيد، تا مردم از او برحذر باشند.
اَتـَرعوونَ عَن ذِکرِ افاجِرِ حَتّى يعرِفَهُ النّاسُ؟! فَاذکرُوا الفاجِرَ بِما فيهِ يحذَرهُ النّاسُ
(کنزالعمال ، ح 8070)

هنگامى که مؤمن را خاموش و بزرگ منش ديديد، به او نزديک شويد که حکمت مى ‏آموزد.
إذا رَأَيتُمُ المُوءمِنَ صَموتا وَقورا فَادنُوا مِنهُ فَإنَّهُ يلقِي الحِکمَةَ
(تحف العقول، ص 397)

هر کس در راه خداوند مجروح شود ، در حالى وارد قيامت مي شود که بويش چون بوى مشک است . . . و نشان شهيدان را دارد
مَن جُرِحَ في سَبيلِ اللَّهِ جاءَ يومَ القِيامَةِ ريحُهُ کرِيحِ المِسک. . . عَلَيهِ طابَعُ الشُّهَداءِ
(ميزان الحکمه ، ح 9814)

آدمى، با گناهى که مي ‏کند، از روزى محروم مي شود
إنَّ الرَّجُلَ لَيحرَمُ الرِّزقَ بِالذَّنبِ يصيبُهُ
(الأمالى، طوسى، ص 528)

سه چيز است که در هر کس باشد [آثارش] به خود او بر مى ‏گردد: ستم کردن، فريب دادن و پيمان شکنى.
ثَلاثٌ مَن کنَّ فيهِ فَهِىَ راجِعَةٌ عَلى صاحِبِها: اَلبَغىُ وَ المَکرُ وَ النَّکتُ
(نهج الفصاحه، ح 1281)

بهترين سخن، آن است که قابل فهم و روشن و کوتاه باشد و خستگى نياورد.
خَيرُ الکلامِ مَا دَلَّ وَ جَلَّ وَ قَلَّ وَ لَم يمِلَّ
(انوار العلويه، ص 489)

باهم اختلاف نکنيد، که پيشينيان شما دچار اختلاف شدند و نابود گشتند.
لا تَختَلِفوا، فَإِنَّ مَن کانَ قَبلَکمُ اختَلَفوا فَهَلَکوا
(کنزالعمال، ح 894)

ما قومى هستيم که تا گرسنه نشويم غذا نمى ‏خوريم و تا سير نشده ‏ايم دست از غذا مى‏ کشيم.
نَحنُ قَومٌ لا نَأکلُ حَتّى نَجوعَ وَ اِذا اَکلنا لا نَشبَعُ
(سنن النبى، ص 226 )

پنج چيز از سنت پيغمبران است: حيا، بردبارى، حجامت کردن، و مسواک و عطر زدن.
خَمسٌ مِن سُنَن المُرسَلينَ: اَلحَياءُ وَ الحِلمُ وَ الحِجامَةُ وَ السِّواک وَ التَّعَطُّرُ
(نهج الفصاحه، ح 1463)

خدايا ! آموزگاران را بيامرز ؛ عمرشان را دراز و کسبشان را با برکت کن
اللّهُمَّ اغفِر لِلمُعَلِّمينَ و أطِل أعمارَهُم و بارِک لَهُم في کسبِهِم
(تاريخ بغداد، ج 3، ص 64)

دوست داشتنى ‏ترين کارها نزد خداوند: نماز اول وقت، سپس نيکى به پدر و مادر و سپس جهاد در راه خداست.
اَحَبُّ الاَعمالِ اِلَى اللَّهِ الصَّلاةُ لِوَقتِها، ثُمَّ بِرُّ الوالِدَين، ثُمَّ الجَهادُ فى سَبيلِ اللَّهِ
(نهج الفصاحه، ح 70)

هر کس عيب و زشتى برادر مسلمان خود را فاش کند، خداوند زشتى او را آشکار سازد، تاجايى که او را در درون خانه ‏اش رسوا سازد.
مَن کشَفَ عَورَةَ اَخيهِ المُسلِمِ کشَفَ اللّه‏ُ عَورَتَهُ حَتّى يفضَحَهُ بِها فى بَيتِهِ
(الترغيب والترهيب، ج 2، ص 239، ح 9.)

آنچه اندک باشد و کفايت کند، از آنچه که فراوان باشد و [آدمي را به خود] مشغول سازد بهتر است
مَا قَلَّ وَ کَفَي خَيرٌ مِمّا کَثُرَ وَ ألهَي
(جهاد النفس ح 631)

از فراست مؤمن بترسيد که چيزها را با نور خدا مي نگرد.
اتقوا فراسة المؤمن فَإنه ينظر بنور الله
(سنن ترمذي، کتاب تفسير القرآن، ح 3052)

آفت شرافت و بزرگي ، به خود نازيدن و خود بزرگ بيني است
آفَهُ الحَسَب الاِفتِخَارُ وَ العُجبُ.
(جهاد النفس ح 709)

وقتي خداوند براي بنده اي نيکي خواهد ، وي را در کار دين دانا و به دنيا بي اعتنا سازد و عيوب وي را بدو بنماياند .
اذا أرادَ الله بِعَبد خَيراً فقهه في الدين وَ زَهده في الدُنيا وبَصره عُيوبه
(کنز الاعمال، جلد 10، صفحه 137)

بندگان خدا بنزد وي کسي است که با بندگان او دلسوزتر و مهربانتر باشد.
ان احب عباد الله الي الله أنصحهم لعباده.
(نهج الفصاحه ، ص 115)

ثواب نيکي با خويشاوندان را از همه کارهاي نيک زودتر ميدهند.
ان اعجل الطاعة ثوابا صلة الرحم.
(الکافى، ج 4 ص 68، ح 2)

خداوند شخص آسانگير نرمخو را دوست دارد .
ان الله تعالي يحب السهل الطليق .
(کنز العمال ، ج 3 ، ص 3)

کارها در پيش خدا کاريست که دوام آن بيشتر است ، اگر چه اندک باشد .
احب الاعمال الي الله أدومها وان قل.
(صحيح مسلم ، کتاب صلاة المسافرين و قصرها ، ح 1305)

وقتي خواستي کاري را انجام دهي، تأمل کن تا خدا راه آن را به تو نشان دهد.
اِذا أرادَت أَمراً فَعَلَيک بــِالتَؤُدَة حَتّي يريک اللهُ مِنهُ المَخرج.
(کنز العمال ، ج 3 ، ص 99 ، ح 5677)

هر كس دوست دارد خداوند هنگام سختى‏ ها و گرفتارى‏ ها دعاى او را اجابت كند، در هنگام آسايش، دعا بسيار كند
مَنْ سَرَّهُ أن يَستَجيبَ اللّه‏ُ لَهُ عِندَ الشَّدائِدِ وَالْكَربِ فَليُكثِرِ الدُّعاءَ فِى الرَّخاءِ
نهج ‏الفصاحه ح‏3023

هيچ دعايى زودتر از دعايى كه انسان در غياب كسى مى‏كند، مستجاب نمى‏شود.
لَيسَ شَىْ‏ءٌ أَسرَعَ إِجابَةً مِن دَعوَةِ غائِبٍ لِغائِبٍ؛
بحارالأنوار ج93، ص359

دعا كردن را در هنگام رقّت قلب غنيمت شمريد، كه رقت قلب، رحمت است.
اِغتَنِمُوا الدُّعاءَ عِندَ الرِّقَّةِ فَإِنَّها رَحمَةٌ؛
بحارالأنوار ج93، ص347

صدقه دادن، ده حسنه، قرض دادن، هجده حسنه، رابطه با برادران [دينى‏]، بيست حسنه و صله رحم، بيست و چهار حسنه دارد
اَلصَّدَقَةُ بِعَشرَةٍ وَ القَرضُ بِثَمانِيَةَ عَشرَ وَ صِلَةُ الْاِخوانِ بِعِشرينَ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ بِاَربَعَةٍ وَ عِشرينَ
كافى، ج 4، ص 10، ح 3

در مدارا، فزونى و بركت است، و هر كس از مدارا محروم باشد، از خير، محروم شده است.
اِنَّ فِى الرِّفق الزّيادَةَ وَ البَرَكَةَ وَ مَن يُحرَم الرِّفقُ يُحرَمِ الخَيرَ
كافى، ج 4، ص 10، ح 3

روزه گرفتن در گرما، جهاد است.
اَلصُّومُ فِى الحَرّ جِهادٌ
كافى، ج 4، ص 10، ح 3

ساعتى عدالت بهتر از هفتاد سال عبادت است كه شب‏هايش به نماز و روزهايش به روزه بگذرد.
عَدلُ ساعَةٍ خَيْرٌ مِن عِبادَةِ سَبعينَ سَنَةً قِيامِ لَيلِها وَصِيام نَهارها
مشكاة‏الأنوار، ص 544

هر كس عيب و زشتى برادر مسلمان خود را فاش كند، خداوند زشتى او را آشكار سازد، تاجايى كه او را در درون خانه ‏اش رسوا سازد
مَن كَشَفَ عَورَةَ اَخيهِ المُسلِمِ كَشَفَ اللّه‏ُ عَورَتَهُ حَتّى يَفضَحَهُ بِها فى بَيتِهِ
الترغيب والترهيب، ج 2، ص 239، ح 9

به مردم ناسزا نگوييد، كه با اين كار در ميان آنها دشمن پيدا مى‏كنيد
لا تَسُبُّوا الناسَ فَـتَـكتَسِبُوا العَداوَةَ بَينَهُم
كافى ، ج 2، ص 360 ح 3

شما را سفارش مى‏كنم به راستگويى، كه راستگويى با نيكوكارى همراه است و هر دو در بهشت‏اند و از دروغگويى بپرهيزيد كه دروغگويى همراه با بدكارى است و هر دو در جهنم‏اند
عَلَيكُم بِالصِّدقِ فَاِنَّهُ مَعَ البِرِّ وَ هُما فِى الجَنَّةِ وَ ايّاكُم وَ الكِذبِ فَاِنَّهُ مَعَ الفُجورِ وَ هُما فِىالنّارِ
نهج الفصاحه، ح 1976

بهترين شما كسى است كه آخرت خود را براى دنيا و دنياى خود را براى آخرت رها نكند و سربار مردم نباشد.
خَيرُكُم مَن لَم يَترُك آخِرَتَهُ لِدُنياهُ وَلا دُنياهُ لآِخِرَتِهِ وَ لَم يَكُن كَلاًّ عَلَى النّاسِ
نهج الفصاحه، ح 1525

كسى كه براى زنده كردن حق يك مسلمان، شهادت حقّ بدهد، روز قيامت در حالى آورده مى‏شود كه پرتو نور چهره‏اش، تا چشم كار مى‏كند ديده مى‏شود و خلايق او را به نام و نسب مى‏شناسند
وَ مَن شَهِدَ شَهادَةَ حَقٍّ لِيُحيِىَ بِها حَقَّ امرِى‏ءٍ مُسلِمٍ اَتى يَومَ القيامَةِ وَ لِوَجهِهِ نورٌ مَدَّ البَصَرِ تَعرِفُهُ الخَلايِقُ بِاسمِهِ وَ نَسَبِهِ
كافى، ج 7، ص 381، ح 1

رسول خدا فرمودند:خوشا به سعادت آنان كه چون حق را بشنوند، بپذيرند و هرگاه حق از آنان خواسته شود، دريغ نكنند و براى مردم همان‏گونه قضاوت كنند كه براى خود مى‏كنند
قالَ:طوبى لَهُم اَلَّذينَ يَقبَلونَ الحَقَّ اِذا سَمِعُوهُ وَ يَبذُلونَهُ اِذا سُئِلوهُ وَ يَحكُمونَ لِلنّاسِ كَحُكمِهِم لاَِنفُسِهِم
بحارالأنوار، ج 75، ص 29، ح 19

عبادت ده جزء دارد، که نُه جزء آن، طلب روزى حلال است.
اَلعِبادَةُ عَشرَةُ اَجزاءٍ تِسعَةُ اَجزاءٍ فى طَلَبِ الحَلالِ
(بحارالأنوار، ج 103، ص 9، ح 37)

بنده ‏اى که همسايه‏ اش از شرّ او در امان نباشد، وارد بهشت نمي ‏شود
لا يدخُلُ الجَنَّةَ عَبدٌ لا يأمَنُ جارُهُ بَوائِقَهُ
(مستدرک الوسائل، ج 8، ص 425)

هر که به آنچه خداوند روزيش کرده راضى باشد، خوش و خرّم بماند.
مَن رَضىَ بِما رَزَقَهُ اللَّهُ قَرَّت عَينُهُ
( امالى طوسى، ص 225، ح 393 )

از ما نيست کسى که با مسلمانى تقلّب کند، يا به او ضرر رساند و يا با وى حيله نمايد.
لَيسَ مِنّا مَن غَشَّ مُسلِما اَو ضَرَّهُ اَو ماکرَهُ
(نهج الفصاحه، ح 2414)

براى جوانان در مجالس جاى باز کنيد، و امور نو و جديد را به آنان تفهيم کنيد، چرا که اين گروه جايگزين شما و درگير مسائل جديد خواهند شد.
اَوسِعوا لِلشَّبابِ فِى المَجلِسِ وَ اَفهِموهُمُ الحَديثَ فَاِنَّهُمُ الخُلوفُ وَ اَهلُ الحَديثِ ؛
(الفردوس ، ج 1، ص 98، ح 320 )

هر کس از مدارا بى‏ بهره باشد، از همه خوبى‏ ها بى ‏بهره مانده است.
مَن حُرِمَ الرِّفقَ فَقَد حُرِمَ الخَيرَ کلَّهُ
(نهج الفصاحه، ح 3057)

مسلمان هنگامى که ضعف پيرى بر او غلبه کند خداوند به فرشته‏اى دستور مى‏دهد که در اين حال اعمال (نيکى) را که او در جوانى و شادابى و سلامت انجام مى‏داد، برايش بنويسد.
اِنَّ المُسلِمَ اِذا غَلَبَهُ ضَعفُ الکبَرِ اَمَرَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ المَلِک اَن يکتُبَ لَهُ فى حالِهِ تِلک مِثلَ ما کانَ يعمَلُ وَ هُوَ شابٌّ نَشيطٌ صَحيحٌ
(کافى، ج 3، ص 113)

خداوند متعال تا چهل شبانه روز نماز و روزه غيبت کننده مرد و زن مسلمان را نمى‏پذيرد، مگر اين که غيبت شونده او را ببخشد.
امَنِ اغتابَ مُسلِماً اَو مُسلِمَةً لَم يقبَلِ اللَّهُ تَعالى‏ صَلاتَهُ وَ لا صيامَهُ اَربَعينَ يوماً وَ لَيلَةً اِلّا اَن يغفِرَ لَهُ صاحِبُهُ
(جامع الأخبار، ص 412، ح 1141)

همه شما سرپرست و مسئول هستيد و درباره زيردستانتان باز خواست مى ‏شويد.
کلُّکم راع وَکلُّکم مَسؤولٌ عَن رَعيتِهِ
(جامع الاخبار، ص 119)

هرکه مشتاق بهشت است به سوي نيکيها ميشتابد.
مَنِ اشتاقَ إلَي الجَنَّةِ سارَعَ إلَي الَخَيراتِ.
مکارم الأخلاق، ص 447

مدارا نمودن مايه ي برکت و درشتي کردن مايه ي شومي است.
الرَّفقُ يُمنٌ وَ الخُرقُ شُؤمٌ.
(جهاد النفس، ح 269)

همانا، ي اعمال در نزد خداوند عزوجل، نماز، نيکي کردن و جهاد در راه خداست.
اِنَّ أحَبَّ الأعمالُ اِلَي الله (عَزَّوَجَلَّ) اَلصلاةُ وَ البـِرُ وَ الجَهاد.
(وسائل الشيعه، ج 3، ص 27)

کسي که سخن حقي مي داند نبايد از بيم مردم از گفتن آن خودداري کند.
اَلا لا يمنَعنَ اَحَدُکم مَخَافَة النَّاس اَن يقُولُ الحَقَّ اِذا رَآه.
(مسند احمد، باقي مسند المکثرين، ح 11404)

بالاترين دستاويزهاي ايمان اين است که کسي را براي خدا دوست داري و کسي را براي خدا دشمن داري.
اِنَّ أوسَطَ عَرَي الاَيمانُ أن تُحِبُّ فِي اللهِ وَ تَبغُضُ فِي اللهِ.
(مسند احمد، مسند الکوفيين، ح 17793)

آدميزاد پير مي شود و دو چيز از او جوان مي شود: حرص مال و حرص عمر.
يهرمُ اِبنَ آدَمُ وَ يشِبُ مَعَهُ اثنَتَانِ: الحِرصُ عَلَي المَالِ وَ الحِرصُ عَلَي العُمر.
(کنز العمال، ج 3، ص 490، ح 7557)

دل ها مانند آهن هنگام رسيدن آب به آن زنگ مي زند، گفتند: صيقل آن چيست؟ آن حضرت فرمود: زيادي ياد مرگ و خواندن قرآن
اِنَّ هَذِهِ القُلُوب تَصدأ کما يصدَأ ُالحَديد اِذا أصابَهُ المَاءِي قيلَ: وَما جَلَاؤُها؟ قالَ رسولُ الله (ص): کثرَة ذِکرَ المَوتِ وَ تِلاوَةَ القُرآنِي
(کنز العمال، ج 15، ص 549، ح 42130)

اگر از ترس خدا از چيزي درگذري، خداوند بهتر از آن را به تو خواهد داد
اِنَّک لَن تُدِع شَيئاً اَتقَاء اللهُ عَزَّوَجَلّ اِلاّ أعطاک اللهُ خَيراً مِنهي
(مسند احمد، مسند البصريين، ح 19813)

استوارترين کارها سه چيز است: ياد خداوند در همه حال، و رعايت انصاف به ضرر خويش و تقسيم مال با برادر ديني
اَسَدُّ الاَعمال ثَلاثَة ذِکرُ الله عَلي کلِّ حال وَ الاِنصاف من نَفسَک و مُواساةّ الاَخ في المال ي
(نهج الفصاحه ، ص 57 ، ح 290)

هر كس تقوا روزى‏اش شود، خير دنيا و آخرت روزى او شده است.
مَن رُزِقَ تُقىً فَقَد رُزِقَ خَيرَ الدُّنيا وَالآْخِرَةِ
معدن الجواهر، ص 73

هر كس بسيار استغفار كند خدا براى او از هر غمى گشايش، از هر تنگنايى رهايى و از جايى كه انتظار ندارد روزى مى‏دهد.
مَن اَكثَرَ مِنَ الاِستِغفارِ جَعَلَ اللّه‏ُ لَهُ مِن كُلِّ هَمٍّ فَرَجا وَمِن كُلِّ ضَيقٍ مَخرَجا وَرَزَقَهُ مِن حَيثُ لايَحتَسِبُ
نهج الفصاحه، ح2941

خداوند يار قرض‏دار است تا قرض خود را بپردازد به‏شرط آن‏كه قرض وى بر خلاف رضاى خدا نباشد.
إِنَّ اللّه‏َ تَعالى مَعَ الدّائِن حَتّى يَقضىَ دَينَهُ مالَم يَكُن دَينُهُ فيما يَكرَهُ اللّه‏
نهج الفصاحه، ح 733

علم، حيات اسلام و تكيه ‏گاه ايمان است و هر كس علمى بياموزد، خداوند پاداش او را تمام گرداند و هر كس بياموزد و عمل كند، خداوند، تعليم دهد به او آنچه را كه نمى ‏داند.
اَلعِلمُ حَياةُ الاسلامِ وَ عِمادُ الايمانِ وَ مَن عَلِمَ عِلما اَتـَمَّ اللّه‏ُ لَهُ اَجرَهُ وَ مَن تَعَلَّمَ فَعَمِلَ عَلَّمَهُ اللّه‏ُ ما لَم يَعلَم
نهج الفصاحه ح 2019

هر چيزى چهره ‏اى دارد و چهره دين شما نماز است.
لِكُلِّ شَيءٍ وَجهٌ ووَجهُ دينِكُمُ الصَّلاةُ
الكافي : ج 3 ، ص 270 ، ح 16

تقواي كامل اين است كه آنچه نمي داني ياد بگيري و به آنچه مي داني عمل كني.
تَمامُ التَّقوى اَن تَتَعَلَّمَ ما جَهِلتَ وَتَعمَلَ بِما عَلِمتَ
ميزان الحكمه ، جلد4

نيت خوب صاحب خويش را به بهشت مى‏برد
اَلنِّيَّةُ الحَسَنَةُ تُدخِلُ صاحِبَهَا الجَنَّةَ
كنزالعمال جلد 13

فال بد زدن شرك ‏است ‏و هيچ‏كس ‏ازما نيست‏ مگر اين‏كه‏ به‏ نحوى ‏دستخوش فال بد زدن مى ‏شود، اما خداوند با توكل به او آن را از بين مى ‏برد.
اَلطِّيَرَةُ شِركُ وَمامِنّا إِلاّ وَلكِنَّ اللّه‏َ يُذهِبُهُ بالتَّوَكُّل
كنزالعمال، ح 5696

خير دنيا و آخرت با دانش است و شرّ دنيا و آخرت با نادانى.
خَيرُ الدُّنيا وَالآخِرَةِ مَعَ العِلمِ وَشَرُّ الدُّنيا وَالآخِرَةِ مَعَ الجَهل
الحياة، ج‏1، ص‏35

نادان کسي است که خدا را نافرماني کند هرچند خوش‌سيما و بلند‌پايه باشد
إنّ الجاهِلَ مَن عَصَي اللهَ وَإن کانَ جَميلَ‌ المَنظَرِ عَظيمَ ‌الخَطَرِ.
حديث(654) پيامبرصلى الله عليه و آله فرمودند:

برترين هجرت ، هجرت از چيزى است که خدا آن را خوش ندارد
أفضَلُ الهِجرَةِ أن تَهجُرَ ما کرِهَ اللَّهُ
ميزان الحکمة ، ح 21060

رزمندگان در راه خدا ، راهبران اهل بهشت‏اند
المُجاهِدونَ في سَبيلِ اللَّهِ قُوّادُ أهلِ الجَنَّةِ
بحار الأنوار ، ج 8 ، ص 199

خوشا آن که شهوتِ آماده‏اى را به خاطر پاداش وعده داده شده‏اى که آن را نديده است ، رها کند
طُوبى‏ لِمَن تَرَک شَهوَةً حاضِرَةً لِمَوعودٍ لَم يرَهُ
(الخصال، ص 3)

از لجبازى بپرهيز ، که آغازش نادانى و انجامش پشيماني ‏است
إياک واللَّجاجَةَ ؛ فَإنَّ أَوَّلَها جَهلٌ وآخِرَها نَدامَةٌ
تحف العقول، ص 14

اگر مى‏ خواهى گرامى ‏ات دارند ، نرم‏خو باش ، و اگر مى‏ خواهى خوارت شمارند ، درشتى کن
إن شِئتَ أن تُکرَمَ فَلِن وإن شِئتَ أن تُهانَ فَاخشُن
تحف العقول، ص 55

به واجبات خدا عمل کن، تا با تقواترين مردم باشى.
اِعمَل بِفَرائِضِ اللَّهِ تَکن اَتقَى النَّاس
معانى الأخبار، ص 240

خداوند فرموده است: روزه، براى من است و خودم پاداش آن را مي ‏دهم
قالَ اللّه‏ُ عز و جل: الصَّومُ لي، و أنَا أجزي بِهِ
تهذيب الأحكام: 4 / 152 / 420

درهاى آسمان در شب اوّل ماه رمضان گشوده مى ‏شود و تا آخرين شب اين ماه بسته نمى ‏شود
إنَّ أبوابَ السَّماءِ تُفتَحُ في أوَّلِ لَيلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ ولا تُغلَقُ إلى‏ آخِرِ لَيلَةٍ مِنهُ
النوادر، ص 246

بدبخت واقعى كسى است كه اين ماه را پشت سر گذارد و گناهانش آمرزيده نشود
إنَّ الشَّقِي حَقَّ الشَّقِي مَن خَرَجَ مِنهُ هذَا الشَّهرُ و لَم يغفَر ذُنوبُهُ
ميزان الحكمه ، ح 7458

هر كه كرامت آخرت را مي ‏خواهد ، زينت دنيا را وا مي ‏نهد
مَن يشتَهِ كَرامَةَ الآخِرَةِ يدَع زينَةَ الدُّنيا
مسند الشهاب ، ج 1 ، ص 251

هر كس شب قدر را احيا بدارد ، تا سال آينده عذاب از او بر داشته مي ‏شود
مَن أحيى لَيلَةَ القَدرِ حُوِّلَ عَنهُ العَذابُ إلَى السَّنَةِ القابِلَةِ
اقبال الأعمال ، ج 1، ص 345

هر كه از روى ايمان و براى رسيدن به ثواب الهى ، شب قدر را به عبادت بگذراند ، گناهان گذشته‏اش آمرزيده مي ‏شود
مَن قامَ لَيلَةَ القَدرِ إيماناً وَ احتِساباً ، غُفِرلَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ
فضائل الأشهر الثلاثه ، ص 136

دو ركعت نماز در دل شب، نزد خدا از دنيا و آنچه در آن است، محبوب‏تر است.
الرَّكعَتانِ فى جَوفِ اللَّيل اَحَبُّ اِلَى اللَّهِ مِنَ الدُّنيا وَ ما فيها
بحارالأنوار، ج 87 ، ح 23

تاجر درستکار راستگوي مسلمان، روز رستاخيز با شهيدان است
اَلتّاجِرُ الاَمينُ الصَدوقُ المُسلِم مَعَ الشُّهَداءِ يومَ القيامَةي
(کنز العمال ، ج 4 ، ص 7 ، ح 9216)

حقيقتاً آنچه (از نعمتها و رضوان) که در نزد خداوند است جز با طاعت و فرمانبرداري از او بدست نمي آيد
إنَّهُ لا يُدرکُ ما عِندَ الله إلّا بطاعَتِهِي
(جهاد با نفس، ح 153)

کشته شدن حسين آتشي در دل مومنان در انداخته است که هرگز سرد نخواهد شد
اِنَّ لقَتل الحُسينِ حَرارَةً في قُلوبِ المومِنين لاَتبُردُ اَبَداًي
(مستدرک مسائل ج10)

اهل بيت من چون کشتي نوح‌اند؛ هر که بر آن نشيند نجات يابد و آنکه از آن تخلف کند هلاک گردد
مَثَلُ أهلِ بَيتي کَمَثَلِ سَفينَهِ نوحٍ مَن رَکِبَها فَقَد نَجي وَ مَن تَخَلَّفَ عَنها فَقَد هَلَکَي
(عيون الاخبار‍‍، ج 1، ص211)

پايه هاي کفر چهار چيز است : ميل و خواهش، ترس و بيم ، ناخشنودي و خشم
أرکانُ الکُفر أربَعَةٌ الرَّغبَةُ وَ الرَّهبَةُ وَ السَّخَطُ وَ الغَضَبُي
(جهاد با نفس، ح 475)
نرم افزار پخش اذان ملکوت
توضیحات تکمیلی برنامه پخش اذان ملکوت
اطلاعات بیشتر
تماس با ما
اگر سوالی دارید ، ما آماده پاسخ گویی به شما هستیم
اطلاعات بیشتر
نمایش اوقات شرعی شهرهای ایران
نمایش اوقات شرعی شهرهای ایران
اطلاعات بیشتر
درباره ما
داده گستر قومس
اطلاعات بیشتر
نمایش احادیثی از بزرگان اسلام
نمایش احادیثی از بزرگان اسلام
اطلاعات بیشتر
شماره حساب
شماره حساب ، برای پرداخت هزینه نرم افزار
اطلاعات بیشتر
نظر خواهی نرم افزار
فرم ارسال پيشنهاد ، انتقاد از نرم افزار پخش اذان ملکوت
اطلاعات بیشتر
خرید نرم افزار
تکمیل فرم خرید نرم افزار پخش اذان ملکوت برای دریافت لایسنس کامل نرم افزار
اطلاعات بیشتر
پرداخت آنلاين
  1. پرداخت آنلاين از طريق سایر کارتهای عضو شتاب



لينک‌هاي مفيد
  1. دانلود نسخه ویندوز سون 7
  2. دانلود نسخه ویندوز 8 و 8.1
  3. دانلود نسخه ویندوز xp
تازه‌ها
  1. نسخه تحت شبکه-مخصوص ادارات
  2. افتتاح سایت جدید گروه
پشتيباني آنلاين


صفحه اصلی  - درباره ما  - تماس با ما  - پرسش‌های متداول  - آرشیو اخبار  - خرید نسخه کامل
تمامی حقوق این درگاه وب (پورتال)، متعلق به گروه نوآوران می‌باشد.
طراحی شده توسط شرکت نوآوران